@Marceline, apart deze jaarinvulling van een baby/meisje/vrouw overgeleverd aan 'mannelijk genot' tot zij vijftig wordt. [De mond van haar moeder is een strakke streep, haar vader staat er zwijgend achter. ] Hier staat dat de vader achter de mondstreep van de moeder staat. Bij 24 jaar [Zijn handen glijden omlaag en omvatten haar billen. Zijn mond neemt bezit van de hare.] trek je het verhaal naar erotiek dat voor mij afbreuk doet aan het geheel. Van 'het in bezit nemen' word ik eigenlijk ook wel eens moe. In wezen zet je de hp neer als vrouw die leeft bij de gratie van mannen. Allen willen iets van haar. Het is zeer goed mogelijk dat een vrouw zo'n leven leidt voordat zij later bij haar verstand en zichzelf komt. Alleen vraag ik mij af waarom seksuele handelingen zo expliciet moeten zijn. Je kunt het ook op een andere manier laten zien. Je invulling is en blijft apart.

Deze vrouw werd dus geboren uit een door stokslagen geslagen mishandelde moeder, door haar moeder... Geen goed begin dus. Fijn dat het einde veelbelovend is voor de baby die nu in de overgang geraakt is en haar leven nu zelf in handen neemt. Prachtig.

Hoi Marceline, Verdraaid sterke schets van de ontwikkeling van de HP naar de eigen levenskeuze. Evenzo sterk dat je in deze vorm (telkens periodes van 12 jaar) weinig tekst nodig hebt om uiteindelijk het hele verhaal te vertellen. Telkens is haar lot in de handen van een ander, en zij laat dat gebeuren. Op het laatst niet meer; zij gaat. Alleen jammer dat dat pas op haat 50e is. Mooi dat telkens 'handen' een rol spelen in de verschillende passages. Marceline, zoals in jouw verhalen telkens de erotiek terugkomt gepaard aan emotie, is welhaast jouw signatuur of handelsmerk geworden. In mijn beleving nooit gezocht, ranzig of over the top. Wel soms met een knipoog, maar dat vind ik niet verkeerd; een knipoog is - net als in de echter wereld - een fijn contact met je lezer! Met het risico dat je weer bloost (dat heb je me weleens teruggemeld) geef ik je een groot compliment voor dit prachtige verhaal, Marceline! En vooruit, 't is Hemelvaart; een dikke duim erbij! :thumbsup:

@Marcelina, een bijzondere en mooie invulling waarbij voor mij duidelijk naar voren springt hoe groot de impact is van de dynamiek in een gezin op de HP. Ik haal hier uit ( en ik hoop dat het aansluit bij je bedoeling) dat de HP weinig eigenwaarde heeft, altijd bevestiging zoekt en in haar geval bij mannen. In haar jeugd kreeg ze die immers niet bij haar moeder, bij vrouwen zoekt ze niet en bij zichzelf als vrouw al helemaal niet . Beetje kort door de bocht misschien hoe ik het vertaal maar denk dat dit de kern is. Ik gun haar de bevrijding en hoop dat de stap is naar kracht en eigenwaarde. :thumbsup:

Dag Marceline, Een heel origineel verhaal over de lange weg die een meisje/vrouw heeft af te leggen voor ze zichzelf vindt. Bijzonder door de indeling in jaren. Het is inderdaad een feit dat door de seksuele honger van de man (ach, arme man toch), menig vrouwelijk schepsel gevormd wordt tot een volwassen vrouw met een eigen mening en een eigen doel. Het vrouwelijk schepsel komt uiteindelijk heerlijk tot rust; de man blijft de eeuwige zoeker. :unibrow: Dit is een verhaal dat een mooiere verwoording verdient; het blijft nu wat oppervlakkig terwijl de verhaallijn zo'n groot potentie heeft. Probeer eens dieper in jezelf te gaan, durf te schrijven vanuit je ziel. :{} Ik wens je een inspiratievol weekend toe.

De verhaallijn en de vorm vind ik erg mooi gevonden. Een heel leven kort en treffend weergegeven. Het gaat wel behoorlijk snel en er worden vooral gebeurtenissen beschreven, minder gedachten en gevoelens (in de eerste alinea overigens wel). Ik denk ook dat er meer diepgang in dit verhaal te brengen is. Hoewel het woordenlimiet dit uiteraard lastig maakt.

Ik denk dat deze vrouw eens heel snel moet op gaan staan voor zichzelf. Die mannenhanden, strelingen en kussen is schijnbaar datgene waar ze haar waarde voor zichzelf vandaan haalt. Ik zou zo zeggen, Go. Girl, Go! Geloof in jezelf!

@Marceline, # 3. Je had het niet hoeven uit te leggen. Ik begreep het. Welke andere manier ik voor ogen zou hebben? Dat doet er m.i. niet toe. Je hebt je eigen schrijfstijl en er zijn zoveel manieren. Plus je groeit als schrijfster. Leuk je zo enthousiast mee te maken.

@marcelline, ik ben het met blavatski eens. Goed opgebouwd naar de uiteindelijke ontworsteling van de vrouw., maar wat mij betreft teveel tell, weinig show. Wel apart die cyclus van steeds 12 jaren. Graag gelezen, Connie

Ik lees over een HP die de ontbrekende liefde van haar moeder bij mannen haalt. Immers haar vader hield ook van haar. Misschien wel meer dan alleen vaderliefde. :? Als ik de stukjes zo lees trek ik de conclusie dat het telkens andere mannen zijn of als degene dezelfde persoon is als haar man, leraar, voorbeeld/ motivator maar bovenal haar minnaar dan gebruikt ze hem in deze verschillende rollen totdat ze krachtig genoeg is om op haar eigen benen te staan en verlaat ze hem. :confused: Vreemd dat ik iets anders lees: in ieder geval geen zielige HP maar een man(nen) verslinder.

Marceline, Naar mijn idee een wonderlijke geschiedenis. De baby wordt geboren uit een moeder die geen liefde kan geven, ze geeft haar baby letterlijk weg aan de vader. Als het meisje 12 is, is de moeder nog steeds niet tot liefde in staat. (haar mond is een strakke streep) De vader wel, hij troost zijn dochter na een incident op school. Op haar 24e trouwt ze - uit de tekst valt niets op te maken over dat huwelijk. Wel dat het huwelijk bijna 25 jaar duurt. Dus de docent en de kunstenaar komen langs tijdens het huwelijk. En HP besluit haar man te verlaten. Waarom? Mogelijk is zij de manipulatieve? In dat geval ga ik mee in de visie van Marietje.

Ik vind het concept met de leeftijden heel leuk, je zou er hele verschillende verhalen van kunnen maken. De rode draad lijkt nu de mannen in haar leven maar de relatie met die moeder vind ik interessanter. Altijd fijn je te lezen.

Mooi resultaat van de werkwijze. Heb je dit uit freewriten gekregen? Het is goed mogelijk dit uit te werken tot een langer verhaal met meer show, maar dat was niet de bedoeling van de opdracht. De bedoeling was eens op een andere manier aan het werk te gaan, waarbij het resultaat best een voorlopige tekst op kan leveren of een verhaalidee dat verder uitgewerkt kan worden. Voelde je je vrijer door freewriten?

De kern van het verhaal lijkt me:

'Echt [..] ik?’

Als daarna het vraagteken wegvalt en vervangen wordt door een uitroepteken kunnen deuren gesloten worden en andere worden geopend. Jammer voor de echtgenoot. Had ie zelf maar het vraagteken moeten uitgummen. Hij zal er zelf wel een hebben, net als de docent en de kunstenaar. Mooie opzet voor een langer verhaal.