De kluizenaar van diest(weekopdracht 142)

Je bent 58 jaar meegegroeid met de technologie van de wereld,die de laatste honderd jaar een extreme evolutie heeft ondergaan.Iedereen maakt zowat gebruik van dergelijke toestellen die we ons twintig jaar geleden niet konden voorstellen,zodanig zelfs dat we niet meer zonder kunnen.En toch is er een man uit Diest die ook dergelijke toestellen heeft van deze tijd,die uit zijn levensstandaard wil treden om Kluizenaar te worden.Een standpunt die hij op een bepaald moment van zijn leven neemt.We leven in een hectische wereld,u hoeft maar naar het journaal te kijken,krant te lezen,soms schrijnende beelden,ik denk dat iedereen met gezond verstand in zijn diepst van zijn bewustzijn eens kluizenaar wil worden,maar onze levensstandaard laat het niet toe.Je wordt bij de geboorte door de levensjaren meegesleurd,je leven wordt getekend naarmate je ouder wordt,je verleden wordt gemaakt,en dan val je daarop terug,en wil je eens tot inkeer komen naar de gelukkige momenten,en ook de moeilijke momenten in je leven,het heeft ook te maken met de opvoeding,godsdiensd,en dan de motivatie,kan ik dit alles missen,en komen we bij een psychisch aspect,ik kan kluizenaar worden omdat ik weet dat het niet voor gans mijn leven is.Kan ik één zijn met de natuur die zoveel te bieden heeft dat wij het niet meer zien,kan ik lezen en schrijven zonder de stress om me heen.Dit verhaal zou ik kunnen samenvatten in twaalf woorden"De vroomheid van een Kluizenaar is zoals het geluid van de stilte". Edwaldy