@Willemina, wijst voor mijn gevoel eerst op een klassieke moeder-dochter-fittie. Of kwam moeder tekort dat dochter wil maar niet kan opvullen? Een nogal complexe, jouw kwatrijn. Ik kom er niet uit. Tussen het vullen, de spullen, het niet kunnen dichten van welke scheur en is moeder dan ziek omdat zij haar krullen verliest? Intrigerend.

Ook na de link te hebben aangeklikt kan ik het niet helemaal plaatsen. Schrijnend is het gevoel dat bij me blijft. :nod:

Hoi Willemina, indrukwekkend en veelzeggend gedicht, zeker in combinatie met de link naar Elton John (losing everything is like the sun going down on me) heeft het me ontroerd! Even geen kwinkslagen van mijn kant, ik heb je in stilte en met ontzag gelezen! :thumbsup:

Willemina, ben geroerd door je kwatrijn. Hoef er geen woord aan toe te voegen. Dank, Connie

*** Mam, je hebt zoveel gemist, dat gat kan ik niet vullen En jij omringt je sinds pap stierf met nog meer spullen Die ook díe scheur niet kunnen dichten Bovendien verlies je nu je weergaloze krullen https://www.youtube.com/watch?v=FI5xme5k5AQ

Hallo Willemina, Ik vind dit kwatrijn lekker krachtig overkomen en moet er eerlijk gezegd ook om glimlachen, al is het misschien eerder tragisch bedoeld. Bij iemand die haar verliest denken we al gauw aan kanker (chemokuur) en toch... in deze contekst hebben de krullen ook een verrassend komisch effect. Niks mis mee, groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal