Hoi Bart, leuk gedaan; zit je net in een rustig beeld van kleuters op weg naar de klas, komt er een bestelling met steppegras langs. :? Waar smaakt dat naar? Volgens mij alleen weg te krijgen met mayo en bier, toch?

Oeps, Bart, dat wist ik niet, maar toch loepzuiver de juiste combinatie benoemd... ;) Toch leerzaam, zo'n forum!

Bart, het beeld dat je oproept vind ik plezierig, alleen zijn de zinnen te lang en te rommelig. Het zijn toch kinderen waar je naar kijkt, waarom schrijf je dan 'als kinderen'. Zijn ze allemaal gekleed in een vaalgele regenjas? Is dat niet vreemd? Zelf zou ik een en ander inkorten, bijvoorbeeld: Zie ze krijsen, kinderen gehuld in een gele regenjas. Doet me denken aan vroeger, op weg naar de kleuterklas. Het is niet de juf die mijn nostalgisch beeld verstoort. Haastig bestel ik: “Een grote en een medium steppegras!”

Goeie morgen Bart, Een leuk beeld, dat je ons meegeeft, een groepje kabaalmakende kinderen en een goed uitziende (?!) juf. Ik - als Vlaming - ken het zelfs niet 'steppegras' - in de betekenis van je dunne frietjes bedoel ik! ;) Misschien iets regionaals? Omdat je van start ging met kinderen/kleuterklas/juf bleef ik in die wereld, zodat het steppegras me verdwaald overkwam. In #5 lees ik dat je met de vaalgeel geklede kinderen de frietjes bedoelt. 'Zie ze krijsen, als kinderen ...' De verwarring van Dos om het 'als kinderen', terwijl jij de frietjes bedoelt die spetterend in de frituurolie belanden. Als je nu eens zou beginnen met steppegras, en zo verder denken aan vaalgele kinderjassen? Door de volgorde te keren, kan je mss anders denken. Graag gelezen!

Bart, het beeld dat je oproept vind ik plezierig, alleen zijn de zinnen te lang en te rommelig. Het zijn toch kinderen waar je naar kijkt, waarom schrijf je dan 'als kinderen'. Zijn ze allemaal gekleed in een vaalgele regenjas? Is dat niet vreemd? Zelf zou ik een en ander inkorten, bijvoorbeeld: Zie ze krijsen, kinderen gehuld in een gele regenjas. Doet me denken aan vroeger, op weg naar de kleuterklas. Het is niet de juf die mijn nostalgisch beeld verstoort. Haastig bestel ik: “Een grote en een medium steppegras!”

Nee Bart, ik had niet in de gaten dat je ons een raadsel opgaf. Steppegras noemen wij franse frietjes; goudgeel heerlijk.

Bart, met je uitleg nog mooier! Dat raadsel had ik er zelf niet achter gezocht, laat staan opgelost! :thumbsup:

Nu ik weet dat het over frietjes gaat vind ik het hilarisch. Ongelogen wacht ik nu op mijn man die wat kindertjes met gele regenjasjes is halen. Steppegras, leuk om te weten

Zie ze krijsen, als kinderen gehuld in een vaalgele regenjas. Doet me denken aan vroeger, schoppend en tierend, op weg naar de kleuterklas. Maar het is niet de juf die me uit mijn nostalgisch droombeeld wegrukt. Ik antwoord haastig: “Voor mij een grote met tartaar, twee kleine met mayo en een medium steppegras!”

Hallo Bart, Ik lees hierboven dat 'steppegras' frietjes zijn. Dat moet je ook maar weten :-) Het onderwerp is zeker origineel, maar ik zie het niet allemaal voor me, tenzij je het uitlegt. En dat is toch wel jammer. Ik vind het gedicht nogal 'verhalend' en dat heeft ook te maken met de lange zinnen. De lengte van de zinnen in een kwatrijn staat niet vast, maar voor het ritme is het wel fijn als de zinnen ongeveer dezelfde lengte hebben. Misschien red je het met schrappen, misschien kun je toch beter een ander onderwerp proberen. Succes en groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Jouw invulling leest rommelig, idd verhalend. Misschien een tip: als je in de titel de plaats waar het zich afspeelt verraadt ( bijv. Mc Donalds/ Intussen in het frietkot) dan valt voor de lezer het kwartje vanzelf. ;)