#140 Kringloop

Heel mooi zeg. Ik hóór het je zeggen.

[Zelfs die roze schoentjes] Prachtig hoe je met die ene zin aangeeft hoe de monoloog bedoeld is. Heel verdrietig, maar heel knap gedaan!

Wat een mooie sfeertekening, schrijvenmaar.

Kippenvel!

Komt me bekend voor. For sale, Baby shoes, Never worn. Mooi.

Prachtig geschreven, Schrijvenmaar, zoals alleen jij dat kunt. Ik dacht ook meteen aan het verhaal in 6 woorden van Hemmingway. Hele originele en fijngevoelige tekst/schrijfwijze. :nod:

Beste Schrijvenmaar, Dit bijzondere verhaal snijdt je door de ziel. De boodschap is luid en duidelijk, maar nergens expliciet. Heel mooi geschetst in beelden die het ongenoemde loepzuiver laten zien. :thumbsup: :thumbsup: Mvg Ton

Dag schrijvenmaar, Mooi verhaal, maar... De laatste zin 'Nooit gedragen.' doet voor mij afbreuk aan het geheel. Dit verhaal heeft die zin niet nodig (en sorry, refereert te direct aan Hemingway); de schoentjes mogen in dit verhaal ook gedragen zijn.

@schrijvenmaar, weinig aan bovenstaande reacties toe te voegen. Direct meegesleept in de opbouw. Was indrukwekkend te lezen. Groet Connie

Allen dank voor jullie reacties! In het kader van de opdracht wilde ik iets ouds nieuw leven inblazen, maar ik geloof dat Angus gelijk heeft - een geslaagd literair spel is niet per se een geslaagd verhaal.

Zonde dat dit tedere verhaaltje is weggezakt. Het wanhopige herhalen van de HP neemt de pijn niet weg. Mooi! :thumbsup:

Het is goed voor me, eruit, onder de mensen zijn. Gewone dingen doen, zoals iedereen. Zoals altijd, elk jaar. Vroeger ging ik elk jaar. Vroeger is dood, grapten we vroeger. Wat is daar nu grappig aan? Al die kinderen op hun kleedjes. Al die kinderen. En al die spullen. Spullen die ooit met zorg en liefde voor ze werden uitgezocht, nu voor een habbekrats verkocht. En Alies is hier ook ergens. Natuurlijk is Alies hier ook ergens, ik heb het haar zelf gevraagd, gezegd, toen ze de hele boel kwam weghalen, alles wat ik niet meer kon zien, niet meer kon aanraken, niet meer in de buurt kon hebben, alles, alles nam Alies mee en ze zei nog dat ik misschien toch later, en dat ze toch zo'n grote zolder had, maar ik zei nee, ik zei het is snel Koningsdag, je raakt het wel kwijt, dat zei ik, alles kwijt, alles weg. Daar staat ze al. Daar staat alles. Alles. Zelfs de roze schoentjes. Nooit gedragen.

Dag Schrijvenmaar, Een verhaal dat binnnenkomt, zeer intens geschreven. Het verdriet wordt niet benoemd, maar is in alle vezels voelbaar. De herhalingen hebben een hamerend effect. Voelbare pijn.

Al die kinderen op hun kleedjes. Al die kinderen. En al die spullen.

Over de slotzin, de verwijzing naar Hemingway, is al een en ander gezegd. Het verhaal zou wat mij betreft ook mogen eindigen met: 'Zelfs de roze schoentjes.' Dat is al schrijnend genoeg. Maar de keus is aan jou natuurlijk. Nel Goudriaan

Mooi schrijvenmaar, het hamerende effect inderdaad, zoals verdriet hamerend kan zijn. Herhalingen kunnen wel degelijk een functie hebben. Ook over het slot ben ik het met Nel en Angus eens. Maar dat wist je al. Een tragische schrijvenmaar maar een hele pure. :thumbsup: :{}

Zonde dat dit tedere verhaaltje is weggezakt. Het wanhopige herhalen van de HP neemt de pijn niet weg. Mooi! :thumbsup:

Je hebt me toch gevonden! Dank voor je lieve reactie (en leuk dat je er weer bent (ik doe mijn best weer wat meer hier te lezen en te reageren, dan zal ik jou toch ook wel weer ergens terugvinden, neem ik aan)).

Nel en Elyse, Bedankt voor jullie reacties. Ja, die laatste zin was al duidelijk. Het verhaal is eruit ontstaan, maar dat is geen excuus om hem te laten staan (behalve hier dan, want op het forum pas ik altijd alleen schrijf- en typfouten aan, maar in mijn hoofd is hij al weg). Ik ben er door Angus achtergekomen dat ik wat ik schrijf nog altijd meer als schrijfoefeningen zie dan als verhalen, pas door zijn opmerking drong tot me door dat het gewoon een eigen verhaal geworden was ... :o

Misschien zou je wat minder streng moeten zijn voor jezelf. Het is een mooi verhaal dat origineel, creatief en bovenal integer put uit een bron. Daar is niets mis mee. Integendeel, het is een benijdenswaardige goed verwoordde en in jouw context geplaatste invulling van het zes woorden verhaal.