Op Koningsdag in de stad is een flink drukker dan in het dorp. De verschillen tussen de kraampjes zijn ook veel groter. Boeken, films, kleding, speelgoed, kookgerei, en… scheermessen? Die zijn ook bijna nergens te vinden. Ik kan mij nog goed herinneren hoe mijn opa er gebruik van maakte. Ik wijs naar de messen: “Mag ik ze nader bekijken?” De dame knikt: “Ga gerust uw gang, maar wees voorzichtig dat u zich niet snijdt.” Ik pak het voorzichtig op en ben verrast dat het lichter is dan ik me herinner. Ik kan het me nog zo voor de geest halen bij mijn opa. Het zag er magisch uit hoe de haren in het niks verdwenen toen hij het mes over zijn wit gezeepte gezicht haalde. Het was ook heel spannend om te zien hoe dat ging met zo een scherp mes. Het is bijna alsof ik zijn aftershave nog kan ruiken. Zo te zien is het mes nog in goede staat: rug recht, snede heel, geen roest. Nergens een prijskaartje te vinden vraag ik de dame: “Hoeveel voor de messen?” “20 euro per stuk, en als u interesse hebt zijn er ook kwasten en stroppen.” Nostalgie en interesse overwinnen mij: “Dan zou ik graag een kwast, strop en twee messen willen kopen.” Nu ik mijn inkoop heb gemaakt, ben ik benieuwd hoeveel mij is bijgebleven wat mij geleerd was. Is toch wel wat bijzonders op zo een manier scheren. Hopelijk kan ik mijn zoontje ook de magie schenken die ik beleefd heb.