Morgen brengen! Men geeft dit ten antwoord om het door een ander voorspelde of gezegde als hoogst onwaarschijnlijk te brandmerken; een ironische uitdrukking: in denzelfden zin: morgen aan de koffie of morgen, als Kaatje verjaart; dat kanje denken! dat kun je begrijpen! oele!

Hoi Nel, 'Morgen brengen' ken ik ook echt niet en lijkt daarom misplaatst maar ik ben gewoon door gaan lezen en vond vooral verhaal 2 erg vermakelijk en prettig geschreven. Ik vind het leuk dat je verhaal 1 en 2 met elkaar verbonden hebt en vanuit de ik-vorm hebt geschreven. De afsluiting, 'het is een familiekwaal' geeft de verbinding en is ook een mooi eind. Toch denk ik niet dat je een echte hondenliefhebber bent, als je tenminste de ik bent in het verhaal want dat hoeft natuurlijk niet.

Bijzondere invulling doordat je weergeeft dat een persoon die niets van honden moet hebben veranderd naar iemand die honden toch tolereert. Voor mij als lezer is het een geloofwaardig stukje omdat ik de reden van ommekeer herken. Niet zozeer persoonlijk maar iedereen smelt bij sommige hondenblikken. :)

Ik ken de uitdrukking ook niet en omdat het me totaal niet logisch leek ( de betekenis is ook niet te achterhalen) las ik bovenstaand stukje wel maar bracht het me in totale verwarring. Ik had als lezer geen herkenningspunten en kwam daardoor pas bij het volgende stukje in het verhaal. Ik ben het met @Riny eens dat lezen de kijk kan/ moet verrijken. In dit geval voegt het voor mij als lezer niets toe omdat de voor mij onbekende uitdrukking ook niet uit de tekst te herleiden is zodat ik het kan plaatsen. Wat wilde je hiermee aangeven? Een plaatsbepaling?

De -Tot ik... - geeft voor mij een verandering aan die m.i. niet klopt. De HP loopt nog steeds met een grote boog om honden heen toch? Dat de hond voor een kleedje werd aangezien brengt humor in het verhaal waardoor de omslag erna mbt honden wordt ingeluid. Dat vind ik knap gedaan. :thumbsup:

Prachtig en aandoenlijk, een :thumbsup: De zoveelste herhaling: ook mij onbekend, dat 'morgen brengen.' ;)

Hoi Nel, Prachtige vertelling, die hoef je mij niet morgen te brengen, maar liever vandaag al! ;) Leuk dat één uitdrukking zoveel reacties uitlokt. Maar.. dat leidt af van het verhaal en mijn waardering daarvoor. Als hondenliefhebber zie ik een happy end; je bent om, geweldig! Al zal je niet snel zelf een hond in huis nemen. Als forumgenoot; Nel, ik heb genoten van hoe je de belevenissen weergeeft, de kerkgang en hondenhemel zijn een mooie vinding. Eens met i-Kat over de verbinding tussen 1 en 2 en het slot met de 'familikwaal' (ook weer zo'n mooie vinding!) Ik heb je met veel plezier gelezen, Nel! Mvg Ton

@Nel, over 'Morgen brengen'. Of je de uitdrukking nu kent of niet, je voelt het toch op je klompen aan? ['Hij doet niets, hij doet wél iets!'] Ik ben van mening dat je als schrijver best wel iets van je lezers kan verlangen. Ook zijn er gradaties in schrijven. Van stel Bouquetreeks naar meer gelaagd tot het pure literaire. Zelf heb ik bijvoorbeeld de drang woorden op te zoeken die ik niet zou kennen. Heb je met plezier gelezen.

Prachtig geschreven, Nel. Klasse! Morgen brengen gebruiken wij hier ook, maar zoals Mili schreef: je voelt het op je klompen aan door de tekst die op de uitdrukking volgt. Met veel plezier gelezen. Het verhaal leeft. En die uit volle borst meejankende hond in de kerk vind ik kostelijk. :thumbsup:

Dag Nel, de uitdrukking "morgen brengen" wordt door mij ook gebruikt, zijn we allebei uit Rotterdam? Leuk dat jij een hondenhemel in het leven roept. Daar ga ik dan later mijn honden terughalen... :o