#138 Een eitje toch. ‘Doe jij de eieren dit jaar, wel een beetje diervriendelijk alstublieft!’ Gloria is van de Partij voor de Dieren. Elk jaar op Witte Donderdag eet de familie samen, een traditie van opa en oma de Haan. Voor het schap met eieren slaat de stress toe en heeft ze Jezus en Godallemachtig geroepen. Scharreleieren waarvan ze weet dat er geen kip van scharrelt. Vrije uitloop eieren, ze ziet kakelende kippen uitlopend eieren leggen in vrijheid en blijheid. Ze zoekt het op. Mishandeling aan snaveltjes. Wel rennende voetjes. Niks voor Gloria. Het Meergranen ei klinkt als een volkoren ei, waarbij de kippenboer stilstaat bij het welzijn van de kip. Rondeel eieren bestaan ook, een het-komt-wel-goed kippenei. Een soort kip met psycholoog zeg maar. Daar komt een fijn eitje uit. Het volkoren- en rondeeleitje legt ze in haar karretje. Ze belt Gloria en vertelt van het volkoren- en rondeelei. Gloria in de gloria. ‘Doe nog maar een doosje, schat,’ zegt ze.’We doen dit jaar de omeletten.’ Grote Poldereieren, dat klinkt wel stoer. Kip lekker aan het rennen in de polder. Ze leest de achterkant van het doosje. De stal staat in de polder van familie de Boer. Zo zie je maar. Je wordt belazerd waar je bij staat. Maïseieren staan apart. ‘Weet u waarom die apart staan,’ vraagt ze aan een vakkenvuller maar die weet dat niet. Ze vindt hem een eitje en moet er zelf om lachen. Beek Biologische eieren staan eronder, daar naast staan dozen Kwetters Kakelgoud, boeren die voor meer ruimte zorgen voor het kippetje, ze krijgen biologische voeding en het doosje is van 50 % grasvezel. Een waardig omelet ei. Ze steekt de straat over en appt Gloria van de kakelgouden eieren. De piepende remmen heeft ze nog gehoord en die sirene van de ambulance. Fladderende kippen en klokken met vleugeltjes heeft ze voorbij zien vliegen. En gouden omeletten.