Droge mond. Ik slof naar de keuken en pak het glas dat nog op het aanrecht staat. Vul het met koud water. Zet het aan de mond en giet het water bijna in een ruk door mijn keelgat. Nogmaals vullen. Ook de blaas is nu vol. Terwijl ik naar de wc sjok struikel ik bijna over mijn broekspijpen. Zit mijn broek nu erg ruim? Ach, is toch ook niet raar. De laatste tijd kan ik toch weinig eten door mijn keel krijgen. Wel water. De blaas is leeg. Handen wassen. Drink nog wat water uit mijn handen en droog ze af aan mijn broek. Loop vervolgens naar mijn stoel, plof neer en pak het verslag. Waar is mijn leesbril nu? Zal ik even mijn ogen sluiten? Nee, het verslag moet ik vandaag toch echt uitgelezen hebben. Kijk naar het tafeltje waar ik mijn bril had neergelegd en ontdek dat hij eronder ligt. Moet opstaan. Als ik weer zit begin ik te lezen maar de letters dansen voor mijn ogen. Poets de bril met een bijna droog vochtig brillendoekje maar het maakt geen verschil. Zal waarschijnlijk een afspraak moeten maken bij de opticien. Mijn keel voelt droog. Sta op en ……….