#136 - Dingetje

 29 maart 2017 - 11:56
Ik sta bij het fonteintje met een krabbertje in mijn hand, ik druk op de knop en zie een miezerig straaltje. Ik druk op de bel van de intercom. Het duurt een aantal minuten voordat het luikje van mijn deur opengaat. Het expressieloze gezicht van Marco verschijnt voor het venster. "De druk is eraf!" zeg ik licht geërgerd. Marco steekt zijn duim op: "Dat is precies zoals het hoort." "Hoe lang gaat het nog duren?" vraag ik, "Een uur?" "Zou zomaar kunnen," beaamt Marco, "Heb je nog water genoeg?" "Ja, maakt niet uit. Ik wilde me scheren, maar laat maar." Marco doet het luik weer dicht. Ja, dit is mijn grootste probleem op dit moment; wanneer er even geen stromend, drinkbaar water voorhanden is. Lachend kijk ik naar de folder Prison Survey 2017. Een Engelstalige versie van een enquête naar leefomstandigheden van deze Penitentiaire Inrichting. Deze folder gaat mee naar Thailand kan ik ze daar vertellen over het Nederlandse Justitiële Dienstverlening, misschien hebben zij nog een paar leuke ideetjes hoe het beter kan. Ik was van plan naar Thailand te gaan, maar twee weken voor mijn vertrek, had ik een akkefietje. Nu zit ik hier, wachtend op mijn bezoek. Thailand is nog ver weg, maar ik heb geduld. Als er iets is wat ik wel van de Thai geleerd heb, is het geduld hebben. Ik veeg de gel van mijn gezicht. Ik ga zitten en trek mijn schoenen aan mijn riem haal ik om middel vandaan en leg hem opgerold op het bed. Ik hoor de sleutels rammelen. Marco maakt mijn celdeur open. "Heb je bezoek?" vraagt hij met zijn hoofd in de deuropening. Ik knik en sta op.

Geen afbeelding
Hagestoud

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 maart 2017 - 12:39
Dingetje, Leuk omgesprongen met het onderwerp 'water'! Het verhaal leest vlot al zat ik er in de eerste alinea nog niet echt in omdat ik niet goed snapte wat en waar het zich precies afspeelde maar dat maak je daarna snel duidelijk. Misschien was dit ook wel je bedoeling? Je moet nog eens naar de tweede zin van de laatste alinea kijken want daar klopt iets niet denk ik.

30 maart 2017 - 16:59
@hagestoud: Dat was idd mijn bedoeling. De slimme lezer heeft al bij de eerste alinea door dat de HP in een cel zit. Daarna pas benoem ik het expliciet.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 maart 2017 - 17:33
Eminem, leuk geschreven. Kijk nog eens naar je laatste alinea. De cipier weet toch eerder dan de gevangene zelf dat er bezoek voor hem is? Of vergis ik me. Ze gaan ook nogal vriendelijk met elkaar om; cipier en gevangene.

30 maart 2017 - 17:55
@Riny: Nee, de Penitentiaire Inrichting Werker weet niet of de gedetineerde bezoek heeft. Ik ga meestal vriendelijk met die kankerhonden om. Bedankt voor je fijne commentaar groetjes, Eminem

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 maart 2017 - 10:05
Onprofessionele, ongepaste conversatie hierboven, dat terzijde. Je verhaal start met twee verkleinwoorden, de titel is een verkleinwoord,dat stoort mij. Je vertelt veel, ik mis het show don't tell element. Een origineel verhaal. Enige troost, dit is een forum voor iedereen die wil schrijven, open staat voor positieve opbouwende kritiek, met als doel daar van te leren.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 maart 2017 - 10:07
@Eminem, inhoudelijk zal ik niet reageren, maar naar mijn mening is je woordgebruik in bovenstaande reacties niet respectvol jegens mensen die te maken hebben met het leed dat "kanker" kan veroorzaken en gezinnen die worstelen met een gezinslid met Down. Dit wilde ik even kwijt. Connie @Maddbrug: blijkbaar reageerden wij op hetzelfde moment. Groet Connie

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 maart 2017 - 15:48
@Eminem, penitentiair - dan zit je dus in voorlopige hechtenis. Zit je in de gevangenis, dan ben je al berecht en is je straf bekent. Toch klopt je verhaal niet, De cipier steek zijn hoofd om de hoek van de deur en vraagt of je bezoek hebt terwijl je op bed zit met een opgerolde riem op bed ... Die laatste alinea is nog steeds niet duidelijk. Verder lijkt het me beter om een paar woorden uit je dagelijkse woordenboek te schrappen; die zijn daar niet voor bedoeld.

1 april 2017 - 0:48
@Riny: Ja de hechtenis was voorlopig, maar dat maakt voor het taalgebruik niets uit, Zoals het evenmin voor het personeel uitmaakt waarom je er zit. Je mag tijdens het bezoek geen riem om in een Nederlandse gevangenis. Dat zijn nu eenmaal de regels, en de HP weet dat, daarom doet hij alvast zijn riem af. Hoe moet de P.I.W.-er weten of er bezoek is voor de HP. Dat is pas zeker, wanneer ze tegenover elkaar zitten. Over mijn taalgebruik: Ik kan me voorstellen dat mensen er aanstoot aan nemen, maar ik ben nu eenmaal grof; Sorry, ik ben wie ik ben. Eminem

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 april 2017 - 13:57
Stoer verhaal dat een persoonlijkheid schetst. Waarom plaats je het grof taalgebruik niet in de mond van je personage? Past het niet bij dit karakter? Of wilde je juist niet rolbevestigend zijn, vraag ik me af. Dit verhaal werpt veel vragen op, maar bevredigt niet omdat dit verhaal meer woorden nodig heeft. Als je een kort verhaal schrijft, is het de bedoeling dat het een afgerond geheel vormt. Ik vind de passage waarbij hij de omstandigheden in de gevangenis bespreekt interessant, maar voel me nogal onbevredigd dat ik niet weet waarom hij daar zit en of het laconiek bedoeld is of dat er een vervolg gaat komen.