Andere tijden #135 Ik wil niet klinken als jou, grote zus. Je bleef maar doorzagen over de diepere lagen van je 'zijn' alleen maar te bereiken met 'zwarte afghaan' en uiteindelijk meer. Ik had tot voor kort genoeg aan de geur van Patchouli en Kretek in combinatie met het ruige werk van 'Hendrix' afgewisseld met het ' California dreaming' van 'The Mama's and The Papa's' om in hogere sferen en diepere lagen te komen. Toch nam ik de stap om niet nóg verder van jou te raken. Echt geloof me zus, ik Maria die volgens jou dé belichaming van het woord saai was, een heilig boontje, heb het gedaan. 'Wat gedaan? hoor ik je in gedachten vragen zonder te luisteren. Je hebt me nooit verteld dat jouw wereld alleen maar 'love& peace' van de buitenkant was. Jouw zoektocht omringd door vrije vogels die allemaal van je hielden, zeiden ze, blijkt niets meer dan een vlucht te zijn geweest. Typisch jij, dat je mijn toenadering naar jou niet zag. Nu lig je hier, verwelkt net als de bloemen in je haar. De leren riem nog strak om je arm, de spuit nog bungelend, ademloos en ik kan niet meer terug. Het zal niet lang meer duren voordat ik voor altijd dicht bij jou ben, gelijk ben. Eindelijk vrij ben!