#130 Rosalie
Het enige licht in de kelder komt van een zoemende peer aan het plafond. De springende schaduwen geven de kamer een onheilspellende sfeer. Rosalie slaat ritmisch met haar handen tegen haar oren. Tegelijkertijd wiegt ze van achter naar voren en weer terug. Heel even stopt ze. Iemand rommelt aan de deur. Dan beweegt ze sneller. ‘Kgrraa’ Haar schelle stem doorbreekt de stilte. De deur gaat op een kier. Nog even, dan valt ze aan. Haar kettingen rammelen.
Bij het horen van de kreet slaat de schrik Machteld om het hart. Wat ze vanuit de deuropening ziet is niet bepaald wat ze verwacht had. Hoewel ze in haar werk als crisisdienst veel tegenkomt lukt het haar niet om zich op de situatie voor te bereiden. De vrouw zit in het midden van de kamer vast geketend. De helft van haar gezicht zit verborgen achter een masker. Één moment twijfelt Machteld. Dan stapt ze vastberaden naar voren. Hoelang het ook gaat duren. Ze gaat de uitdaging aan. ‘Hoi, ik ben Machteld. Ik kom een poos bij je zitten.’
Ze ruikt haar angst. Nu. Rosalie vliegt naar voren. ‘Kgrraa.’ Ze zal haar. Dit is haar ruimte. Hitte vliegt door haar lichaam. Met haar handen valt ze aan. De kettingen protesteren. Ze krijgt de vrouw niet te pakken. Woedend gromt ze naar de vrouw.
Machteld laat zich niet uit het veld slaan. Ze is de vrouw na een lange tijd genaderd en zit nu op armlengte afstand. ‘Lieverd, ik ga zo je masker van je gezicht halen. Ik wil je graag helemaal zien. Vertrouw me maar zoals je steeds al doet. Ik geloof in je. Wees niet bang voor jezelf je kunt het.’ Bang voor een beet is Machteld niet. Ze gelooft in wat ze zegt. Langzaam beweegt ze haar handen, ondertussen vertellend wat ze doet.’Goed zo lieverd. Hij is bijna af.’ Ze aaide de vrouw over haar wang. ‘Je bent prachtig. Ik leg het masker naast me neer. Leg je hoofd maar in mijn schoot.’
Rosalie doet wat de vrouw zegt. Uiterst voorzichtig legt ze haar hoofd neer. Machteld kriebelt door haar haren. Rosalie laat haar spieren verslappen. Een klein lachje vormt zich om haar mond. Ze sluit haar ogen en valt in slaap.
Tilly, je trok me in je
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Meta, Dankjewel Heb je een
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Tilly, wanneer je vanuit één
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Tilly, je zet een boeiend
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
Meta, Bedankt voor je
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Je had kunnen kiezen voor de
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol