Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#129 Door rood

8 februari 2017 - 19:51
Ik houd mijn voet op het gaspedaal. Het stoplicht zal niet op groen springen, daarvoor rij ik te hard. Maar de kans dat er op dit tijdstip, op deze doordeweekse nacht, in deze vinexwijk, nog iemand anders onderweg is, staat bijna gelijk aan nul. Het licht staat hier al jaren op rood. Iedereen slaapt hier. Over twee uur zullen de wekkers gaan. Dan beginnen de wijzers met het afstrepen van uren en minuten, het bevestigen van de routine. De dromen zullen weggewist worden op fietspaden, in de bus of in de trein, of ergens in de file. Wetmatig. In ieder geval zullen ze plaats moeten maken voor praatjes over vakantieplannen of geplande uitstapjes die het komend weekend op het programma staan. Daarna komt misschien de hypotheek aan bod en de twijfel of het nu het goede moment is om de rente om te zetten, de boete daarvoor te accepteren. Voor later. Dan gaan ze het hebben over de AOW en hun leeftijd. En iemand zal zeggen dat de gemiddelde leeftijd nog steeds stijgt en dat er nog genoeg tijd overblijft, later, om te genieten. Niemand die zal vragen of dat nog leeftijd is, of een tijd die hen vertellen zal hoe tijd geleefd had kunnen worden. 'De Germanen en Romeinen hebben op de plaats gepist waar hun graf komt te liggen,' zei Fredo altijd. En dat moet ik hem nageven; toen het arrestatieteam voor zijn deur stond, had hij zich kunnen overgeven. Een veroordeling tot maximaal vijftien jaar cel had zijn advocaat er wel uitgesleept. En dan na tien jaar op vrije voeten, genoeg geld onzichtbaar geparkeerd om op leeftijd nog aangenaam te kunnen leven. Maar Fredo tien jaar leven volgens een opgelegd regime? Ondenkbaar. Dan liever door rood. Spugend op oranje. Ik geef extra gas. Ik raas over de lus in het asfalt, door rood, omringd door dromen. Ik leef, mijn tijd. Op weg door de leugen van niet bestaande kleuren in het betonnen decor van grijs, zwart en gebroken wit. Op weg naar een bankier die dacht stoplichten te bedienen. En door. Vol gas, met in het kielzog: http://schrijvenonline.org/forum/themaforums/janua... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/j... http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/w... en eerdere pulp. http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/w...

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2017 - 19:32
Bedankt voor je reactie, quillaume. Niks mis met een beetje positief bedoeld gevloek :) :thumbsup: (Wel op je spelling blijven letten :nod: )

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2017 - 23:43
@Angus, het duurde even want ik liep hopeloos achter en ben naar je blog gegaan om het hele verhaal vanaf het begin te lezen. Ik denk dat ik dit genre voor het eerst met passie lees (ik ben niet echt een fan van misdaadverhalen, hoewel de maffia me wel weer intrigeert; een mens zit vol tegenstrijdigheden). En nu, ja nu wil ik meer! Het lijkt me niet eenvoudig je verhaal steeds weer in een nieuwe opdracht te gieten, maar het lukt je voortreffelijk. Je hebt naar mijn mening een verfijnde schrijfstijl met hier en daar poëtische wendingen en menselijke dilemma's die een welkom contrast vormen met het kille geweld. Mes compliments met een chapeau! :{}

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2017 - 18:01
@angus, met deze versie in de weekopdrachten schep je wel verwachtingen. Iedere keer een verrassend vervolg. Ik bewonder je doorzettingsvermogen. Groet Connie

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2017 - 18:30
[Niemand die zal vragen of dat nog leeftijd is, of een tijd die hen vertellen zal hoe tijd geleefd had kunnen worden.] [Op weg door de leugen van niet bestaande kleuren in het betonnen decor van grijs, zwart en gebroken wit.] Zo troosteloos kan het bestaan zijn. Hierin zit voor mij de essentie. Je bent volhardend en weet inderdaad iedere opdracht naar jouw voortreffelijke Fredo-hand te zetten.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 februari 2017 - 19:22
Bedankt voor je stimulerende reactie, elysevdr. Een weblog via Wordpress is wel geinig omdat je ook kunt zien vanuit welk land je blog bezocht wordt en wat er gelezen wordt. Dus ik zag de Mexicaanse belangstelling :) Dank voor je complimenten. Ik zal mijn best doen om de bij jouw opgewekte interesse in het genre levend te houden. Het zijn de tegenstrijdigheden en dilemma's die jij noemt, die mij boeien en die ik zo goed mogelijk probeer te vertalen en verhalen. (En nu staat er bezoek voor de deur. Gewoon van zo'n twee kilometer verderop :) )

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2017 - 11:39
Weer heel mooi geschreven en leuk om te lezen hoe je steeds een passend vervolg weet te schrijven. "Dan beginnen de wijzers met het afstrepen van uren en minuten, het bevestigen van de routine." Deze zin vind ik geweldig, heel sprekend.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2017 - 17:47
Dag, Connie. Dank voor je reactie. Hoe langer ik het volhoud, hoe makkelijker her lijkt te worden om de schrijfopdracht in te passen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2017 - 17:49
Mijn alter ego ontploft alweer omdat de aandacht naar Fredo uitgaat, Mili ;) Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2017 - 9:21
Angus, ik heb volgens mij een beetje gemist dat je bezig bent met een langer verhaal, maar creatief idee! Je laatste zin vind ik erg mooi (Op weg naar een bankier die dacht stoplichten te bedienen.) De ochtendroutine heb je heel treffend beschreven. Ook 'De dromen zullen weggewist worden op fietspaden, in de bus of in de trein, of ergens in de file.' vind ik fantastisch mooi.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2017 - 12:08
Angus, serieuze pogingen mijnerzijds je tekst volledig te begrijpen lopen op niets uit. De onderlinge relatie van de alinea’s ontgaat me. Dat komt waarschijnlijk omdat ik niet het hele verhaal gevolgd heb. 'De dromen zullen weggewist worden op fietspaden, in de bus of in de trein, of ergens in de file.’, vind ik een mooie voorstelling. ‘Op weg door de leugen van niet bestaande kleuren in het betonnen decor van grijs, zwart en gebroken wit. Op weg naar een bankier die dacht stoplichten te bedienen.’, klinkt poëtisch, maar hermetisch, zodat ik er niets van begrijp. De relatie met de opdracht ontgaat me ook. Je schrijft fantastisch, maar vaak ook in raadselen. Wanneer komt je boek?

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2017 - 18:45
Dank je, Marije. Het langere verhaal was niet echt een creatief idee. Het is iets wat gegroeid is, zonder voorbedachte rade 8) .

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2017 - 19:15
Dag Dos, mooi weer van je te horen. De relatie tussen alinea 1 en 2 lijkt me nog wel te volgen. In vinexwijken gebeurt niet echt veel dat met echt leven te maken heeft. Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden (Met excuses voor de leden die in een vinexwijk wonen. Het is enkel mijn mening.) Maar dan komen we wel bij het dystopische. Dat is relatief want de letterlijke betekenis van dystopie is zoiets als 'slecht landschap' of 'slechte plaats'. Mijn alter ego ervaart de huidige maatschappij als een dystopische vanwege de slaafse gelijkschakeling die zich vooral uit in het gewillig neerstrijken in de troosteloze omgeving van een vinexwijk. Vooral voordeuren met zo'n rond raampje zijn hem een gruwel. Avontuur bestaat nog, 's avonds op Netflix. En onderwijl assertief zeiken op de overheid, maar dat gezeik gaat vooral over het feit dat de overheid voor alles verantwoordelijk wordt gehouden. Mondig in woorden, maar zelf regie nemen? In de optiek van mijn alter ego zou deze zoutloze samenleving met hypotheekslaven de Romeinen en Germanen over hun nek doen gaan. In mijn woonplaats kun je verklonterde massa iedere ochtend en profil van de roltrap van het station zien afdalen. Één, nietszeggende, zwijgende, grimmig kijkende, gedweeë schaduw. Dat is dystopie. Als je er 'Another brick in the Wall' van Pink Floyd bij af zou draaien, zou je de perfecte videoclip hebben. Maar goed, misschien moet men voor die duiding de serie gevolgd hebben.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2017 - 0:04
Maar als je een tikkeltje zuur zo poëtisch gaat verwoorden, klinkt het wel heel zuur. Een mens zou er depressief van worden. (Wat op zich natuurlijk een prestatie van formaat van de schrijver is.) Mooi gevonden, de vinexwijk als dystopie. Het is een beetje als met Rembrandt, soms zie ik wel wat er mooi aan is, hoe knap het gemaakt is, maar raakt een stuk me toch niet zo als sommige andere me zonder duidelijke reden wel raken. Hier schrijf je flarden die ik bewonder, maar als verhaal ... nah, mwah ... het is mij iets te wazig, of iets te gezocht, iets te ik weet niet wat. Mij ligt het vlotte, heldere uit je andere verhalen meer, maar kan aan mij liggen (vraag maar aan Elyse, zij weet inmiddels alles van mijn onpoëtische inborst).

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2017 - 18:43
Dank voor je reactie, schrijvenmaar. En ja, misschien is dit meer een wazige overpeinzing van de hp. Het zou iets moeten zeggen over zijn karakter, of in ieder geval deels. Is misschien ook het risico van zo'n serie. En prima dat je aangeeft dat dit jou minder bevalt.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2017 - 18:55
Een weblog via Wordpress is wel geinig omdat je ook kunt zien vanuit welk land je blog bezocht wordt en wat er gelezen wordt. Dus ik zag de Mexicaanse belangstelling :)
Dat is toch wonderlijk, de techniek staat voor niets! :) Dat heft weer vele muren op. Je zult dus gezien hebben dat ik ook andere teksten van je gelezen heb. Ik raad het iedereen aan. Poëtische inborst of niet. (Wanneer is je novelle af? Of is het toch een roman aan het worden?)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2017 - 23:59
Ja, techniek kan zijn mooie kanten hebben. En inderdaad gezien dat je ook andere teksten las, elyse. De novelle ligt even stil, maar suddert :nod:

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 februari 2017 - 0:12
Sudderen is ook goed. Zolang het vuur maar niet dooft. Ik neem aan dat je ons via je blog van de geboorte op de hoogte zal brengen. :)

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
15 februari 2017 - 11:47
Dystopie schuilt in je hersenpan. De werelden die geschapen werden of worden door SA, SS, NSDAP, IS, Talibar of Boko Haram e.d. zijn een utopie voor de stichters en aanhangers, maar een nachtmerrie voor degenen die het regiem moeten ondergaan. Maar dank voor je uitleg, Angus.