Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#127 Catweazle in de uitverkoop

Bah, wat een zure lucht. Okselzweet en urine. Dit is met recht goedkoop shoppen. 'Sorry mevrouw, u moet toch echt achteraan in de rij aansluiten.' Ik zal me daar mijn beurt voorbij laten gaan. In pashok maat XS trek ik een XXL blouse aan over mijn hoofd, sjor hem naar beneden en draai de spiegel een stukje opzij zodat ik mezelf van de zijkant kan zien. Met een ruk draai ik hem terug in de oorspronkelijke stand, trek snel de blouse weer uit en hoor naast geknetter ook een scheurend geluid. Verdorie, een scheurtje bij de zijnaad. Slechte kwaliteit, ja, zie je wel: 100% polyester. Geen wonder dat het hier zo stinkt, je zweet binnen vijf minuten als een otter in dat materiaal. Er staat nergens een spuitbus deodorant die je even kunt gebruiken. Een stoel of kruk trouwens ook niet. Ik vang een verdwaasde blik op uit de spiegel. 'Catweazle!' Sorry meneer of mevrouw eigenaar van deze winkelketen, ik hang de kapotte blouse er zo weer tussen, moet je maar beter je best doen om het een klant naar de zin te maken. 'Je wordt er zo hebberig van, hè?' Uit de paskamer komend word ik aangesproken door een oud vrouwtje met een gerimpeld gezicht. Ze lijkt op mijn gedroogde appels, ook qua kleur. Ik knik, maar ervaar het niet zo. Ik hou niet van deze drukte, de rommelige winkel met plakkaten in schreeuwerige kleuren, het jachtige graaien in de bakken. 'Deze maar doen, mevrouw?' Bij de toonbank ontwaak ik uit een soort trance. 'Nee. Deze blouse is gescheurd tijdens het passen. Kijk... hier.' 'Was er nog een andere in uw maat?' Huh? Wie is hier nu de verkoopster? 'Heb ik niet naar gekeken, hoeft ook niet, maar ik wilde niet weggaan zonder het scheurtje te melden.' Ik voel aan mijn neus. Hij groeit niet. Buiten kijk ik nog even door de etalage naar binnen en zie hoe de verkoopster de kapotte blouse gewoon weer tussen de andere maten hangt. Zij wel.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, ik twijfel of ik een reactie plaats omdat ik het weer eens niets snap. Wat doet Catweazle hier in het verhaal/de passpiegel? Het heeft iets met het appelvrouwtje te maken, maar wat? Dan denk ik dat de hp huge moet zijn om XXL naar beneden te sjorren. De sfeer van het passen - in benauwde hokken - goed getroffen, zelf voel ik wel de behoefte tl-buizen aan barrels te slaan. Ik heb een ferm voornemen, volgend jaar ga ik alles begrijpen. :)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Je eindigt met een ferm voornemen maar wanneer schrijvers niet duidelijk genoeg schrijven helpt jouw voornemen je niet de tekst te begrijpen, vrees ik ;) . Lichtjaren geleden kwam ik uit zo´n akelig kil verlicht hokje na het passen van een statisch kledingstuk. De verkoopster trakteerde mij gierend van de lach op de volgende tekst: 'Je lijkt Catweazle wel.' :\\ Ik dacht dat het polyester en de opmerking dat hp het kledingstuk over het hoofd aantrekt voldoende was om Catweazle uit de kast te kunnen halen, met z'n naar alle kanten opstaand haar, maar misschien is de tv serie te lang geleden. Het heeft dus niets met het appelvrouwtje te maken. Die komt later pas in beeld, na de witregel. Het appelvrouwtje is gewoon een klant met een gerimpeld gezicht en een blos op de wangen. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal met een zweterige nylon uitverkoop lucht, die sfeer lekker beschreven. En een venijnig verhaal idee dat ook prima in die sfeer past, met die gescheurde blouse, en hoe de verkoopster zelfs die blouse weer terug hangt! Het verhaal is nog wat verwarrend, doordat niet duidelijk is wie Catweazle is, en doordat niet voor alle lezers duidelijk zal zijn wie Catweazle is, en hoe deze eruit ziet. Dat eerste stuk kun je ondervangen door: "Ik vang een verdwaasde blik op uit de spiegel. Catweazle!" te vervangen door ''Ik zie mezelf in de spiegel, verward, die rotnylon! (ofzoiets) - en dan - Catweazle! Het tweede deel is niet te ondervangen, waardoor je je kunt afvragen of je Catweazle in je verhaal wilt meenemen. Want ook zonder Catweazle heb je genoeg voor een verhaal. Verder veroorzaakt ook het gerimpelde vrouwtje wat verwarring. Want op het moment dat er een nieuw personage opduikt, verwacht de lezer dat het personage niet voor niets opduikt. Dat ze een rol krijgt in je verhaal. Hier is dat niet zo. Tip: kijk eens wat er gebeurt als je het vrouwtje en Catweazle weglaat, en je verhaal verder laat staan (of een ander aspect meer uitwerkt, misschien die verkoopster.) Verder wens ik je een mooi 2017 en natuurlijk de beste wensen!

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Liza, Bedankt voor je leerzame reactie. Ik was te laat met plaatsen en verwachte geen commentaar meer te krijgen. Top dat je het alsnog hebt gelezen en voorzien van commentaar. Ik neem je suggesties mee om het verhaal wat duidelijker te maken. Eveneens bedankt voor je nieuwjaarswensen. Jij ook een in alle opzichten heel goed 2017 gewenst! Groet, Willemina

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, ik deel je afkeer voor de pashokjes. Probeer ze dus zo veel mogelijk te vermijden, maar ja, soms zijn ze onvermijdelijk, hè?! Ik kon heel goed meegaan in je verhaal en heb er om moeten glimlachen. Ook als lezer (vind ik) moet je fantasie hebben om te volgen wat de auteur precies bedoelt, dat houdt de geest scherp. Ik zag het gerimpelde appelvrouwtje voor me, ook blozend en blazend van de pashokjes. Ik hoop dat je een andere mooie blouse gevonden hebt, ongescheurd en fijn om te dragen. Hierbij wens ik je nog een gezegend nieuw jaar voor jou en allen die je lief zijn. :o

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, Hartelijk dank voor je mooie reactie en goede wensen. (Het verhaal is fictie, maar had evengoed waargebeurd kunnen zijn, m.u.v. maat XXL ;) )