#116 De erfenis

Uw brijef die ghij mij gestuert heb, aangaende mijn schoonvader, heb ick antfangen en laet U weeten dat mijn vrouw alleen onder ‘beneficium inventarii” de nalatenschap van mijn schoonvader zal accepteren, schreef de schoonzoon in zijn brief aan de kunstbewaarder. De kunstbewaarder had de vrouw ontboden, maar de schoonzoon had zijn vrouw weten te overtuigen, af te zien van de erfenis, daar hij aanwijzingen genoeg had, dat zij eerder schulden dan guldens zou gaan erven. Maar alleen een brief schrijven bleek niet genoeg. Zijn vrouw moest alsnog naar de kunstbewaarder, die de schilderijinventaris van het Huys tot Honsolredijk voorlas, waar overigens geen enkel schilderij van de vogelschilder in werd genoemd, hetgeen de kunstbewaarder ook bevreemde. De vrouw accepteerde de nalatenschap “beneficium inventarii”. Wederom werd er een brief van de kunstbewaarder afgegeven. Vorders laet ick U weeten dat deze “Uitgaaf Raackende syn Hoogst. Huys tot Honsolredijk” den somma van vijftien hondert fijffentachtig ponden door de rendant aen den konstschilder is betaald voor schilderijen van beesten en gevogelte. De stadhouder-koning soude seer onder den indruk sijn geraekt van het bedriegertje. Een stuckxken schilderijtje door uw vader, te caemer gebracht. Hierdoor soude de vogelkonstschilder verschillende opdrachten hebbe antfangen, zie genoemde antfangen somma. Ick laet U weeten dat de schilderijen in de wanbetimmering sijn opgenomen, ende door de stadhouder-koning mogelijk naer andere verblijven soude sijn overgebracht,.ende vorders bij de inboedel van het huys behoren. De schilderijen van de vogelkunstschilder werden achterhaald. Eerst zij, en later erfden wij, zijn roem zonder zijn schulden.