Bijna iedere dag beleef ik wel een geluksmomentje. Ik sta hier alleen veel te weinig bij stil. Veel te makkelijk om in het negatieve te denken en je leven te leven. Zonder rustig stil te staan bij de mooie dingen in het leven. Toen ik vandaag besloot weer wat meer te gaan schrijven, kwam ik gelijk een leuke schrijfopdracht tegen, waarvan ik dacht, daar ga ik wat mee doen (Ook zo’n geluksmomentje). Als het mooi weer is, en dat is het deze dagen vaak genoeg, besluiten mijn vriend en ik vaak om “spontaan” te gaan BBQen. Soms nodigen we vrienden uit, soms kiezen we ervoor dit met z’n tweetjes te doen. Zo bedachten we dit ook afgelopen maandag. In de ochtend benoemden we dit naar elkaar toe. Afgesproken om ook niemand uit te nodigen, maar gewoon lekker samen te zijn. Na een lekker dagje werken kwam ik thuis uit mijn werk. Mijn vriend had vanmorgen al wat vlees uit de vriezer gehaald. Ik was wat eerder thuis, dus ik begon met de salade maken. Toen Enrico uit zijn werk kwam, Al kletsend over hoe onze (vooral mijn) dag was, regelden we alles voor de BBQ. Terwijl hij bezig was met het vuur maken, dekte ik de tafel. Muziekje erbij, lekker drankje, perfecter kon het niet. Maar om de avond dan ook nog perfect af te sluiten hebben we, nadat we heerlijk gegeten hadden, na het opruimen ervan, in de avond samen op de bank een serie gekeken. Eigenlijk doen we dit best vaak, samen serie kijken, alleen waarderen we het vaak te weinig hoe lekker het is en hoe goed we het samen hebben. Samen genieten van onze momenten samen.