# 113- Colour my day

Marietje, ik vond het zo mooi! Prachtig die sfeer, langzaam trek je mij mee in het begin van de dag. Goed geschreven, een zonnestraaltje hoor!

@Marietje, fijn je weer te zien. Ik steun en vraag me af of ik weer kritisch ga doen. Zal ik dan maar? Je hebt er een handje van woorden uit elkaar te trekken als achtergrondrol. Of open- en dichthoud. Ik merk dit overal om mij heen, ook op internet. Geen idee waar het vandaan komt. Dan weet ik dat je dol op kleuren bent; zelf vind ik kort na elkaar oranjerood en oranjerose té. En zou het laatste woord niet oranje-roze zijn. Dan verzin je nieuwe werkwoorden als rondstretchen, waaraan boven en uit wordt toegevoegd. Vind ik ook té. Waarom sluip je naar de douche? Dreigt er gevaar? Waarom is de komst van de zon opmerkzaam? Je lezer weet toch al dat het om de zon gaat? Als je links een dode hoek inkijkt, dan draai je je toch niet om? In je eerste alinea kan ik begrijpen dat hp niet weer op een warme dag wacht. Later is de zon welkom. Draai onze postduif niet de nek om, het ligt aan mij. Heb slecht geslapen. Maar ik had niet deze moeite genomen als je het niet waard bent. :nod:

Marietje, ik vond het zo mooi! Prachtig die sfeer, langzaam trek je mij mee in het begin van de dag. Goed geschreven, een zonnestraaltje hoor!

Bedankt voor je zonnige feedback! 8)

@Marietje, fijn je weer te zien. Ik steun en vraag me af of ik weer kritisch ga doen. Zal ik dan maar? Je hebt er een handje van woorden uit elkaar te trekken als achtergrondrol. Of open- en dichthoud. Ik merk dit overal om mij heen, ook op internet. Geen idee waar het vandaan komt. Dan weet ik dat je dol op kleuren bent; zelf vind ik kort na elkaar oranjerood en oranjerose té. En zou het laatste woord niet oranje-roze zijn. Dan verzin je nieuwe werkwoorden als rondstretchen, waaraan boven en uit wordt toegevoegd. Vind ik ook té. Waarom sluip je naar de douche? Dreigt er gevaar? Waarom is de komst van de zon opmerkzaam? Je lezer weet toch al dat het om de zon gaat? Als je links een dode hoek inkijkt, dan draai je je toch niet om? In je eerste alinea kan ik begrijpen dat hp niet weer op een warme dag wacht. Later is de zon welkom. Draai onze postduif niet de nek om, het ligt aan mij. Heb slecht geslapen. Maar ik had niet deze moeite genomen als je het niet waard bent. :nod:

Lieve Mili, Dank je wel voor jouw moeite! Je weet dat ik jouw feedback altijd waardeer. Als dat niet zo was had ik nooit de gezamenlijke zorg voor onze postduif aangegaan. Ze maakt het overigens uitstekend maar mist jou ook. Heb je al een winterlegging voor haar gebreid? <3 Als jij naast me in de auto had gezeten weet ik zeker dat jij de zonsopgang in een andere stemming had beleeft en dus met andere woorden had be-, of omschreven. Misschien zie jij niet die kleurnuances in het roze, oranje, rood. Daarom heb ik het benadrukt. Als je wakker wordt heb je je ogen dicht en dan open je ze. Je houdt ze dus dicht of open ze. Het sluipen komt van 'een dief in de nacht' en moet negativiteit tegenover het begin van een nieuwe dag aangeven. In mijn kleine auto draai ik me echt om, zodat ik goed over mijn schouder heen kan kijken. Ineens zag ik daar de zon die in warme kleuren zich optrok aan de horizon en zich uit stretcht boven de velden. Dat viel me op, ik keek nogmaals en is dus opmerkzaam. Zo'n dag dat je moe uit bed komt, met tegenzin opstaat maar toch fluitend op je werk aankomt. Dit is mijn geluksmoment: het waarderen wat je hebt! Dikke :{}

Marietje, je schetst een mooi beeld van de rijzende en meereizende zon, maar dat je dat als een geluksmoment ervaart komt niet sterk naar voren. Ik zou het kunnen afleiden uit de radio die je opendraait en dat je onder het rijden je lippen stift (foei). Dat soort handelingen kun je ook verrichten bij de gedachte aan die leuke knul die sinds kort op je afdeling is komen werken. Een opmerking. De zon is niet instaat zich te verschuilen onder een dekbed van wolken, hij zit er altijd boven. Van daaruit kan hij een oranjerode gloed op aarde verspreiden.

Hallo Marietje, De zon die als een enorme oranje bol met je mee lijkt te reizen op weg naar je werk. Ik herken het beeld dat je schetst, een mooi beeld. Toch is het moeilijk om het geluksmoment met je mee te voelen. Dat komt vooral door het gebruik van alleen maar korte zinnen, waardoor het verhaal staccato en niet vloeiend bij me binnenkomt. Schrijfcoach Corrie

Bedankt voor je feedback. Ik ben niet bewust met de lengte van de zinnen bezig geweest. Nu je het opmerkt zal ik er eens mee spelen. :nod:

Marietje, je schetst een mooi beeld van de rijzende en meereizende zon, maar dat je dat als een geluksmoment ervaart komt niet sterk naar voren. Ik zou het kunnen afleiden uit de radio die je opendraait en dat je onder het rijden je lippen stift (foei). Dat soort handelingen kun je ook verrichten bij de gedachte aan die leuke knul die sinds kort op je afdeling is komen werken. Een opmerking. De zon is niet instaat zich te verschuilen onder een dekbed van wolken, hij zit er altijd boven. Van daaruit kan hij een oranjerode gloed op aarde verspreiden.

Bedankt voor jouw tijd ( ;) ) en reactie. :thumbsup: De HP ervaart het op dat moment niet als geluksmoment misschien dat dat feit daarom niet helemaal uit de verf komt. Het kan zijn dat de zon zich niet kan verschuilen maar als nietig mens op deze enorme aarde, ervaar ik dat wel zo. Vaak hangen er wolken aan de horizon zodat de zon pas te zien is als hij hoger klimt, onder het wolkendek uit. :)

@Marietje, waarom ga je er de meeste tijd tegenin? Het is aan jou te schrijven wat je wilt en aan de andere kant merk ik dat je meer zou kunnen doen met serieuze feedback die je krijgt. Een middernachtelijke overpeinzende opmerking.