#112 Highschool kus hard

Highschool kus hard Zijn naam schrijf ik nooit in dit stuk. Daarom is hij hij. Hij bracht mij vaak naar huis na ’n school fuif. Hij was groot, blond, plus grappig. Mijn olijf oog bij zijn oogbruin: “uil oog” was ons ding. Innig. Maar ook waanzinnig irritant. Althans dat vond jij… Lach op mijn mond, soms ook traanvocht op mijn wang als ik boos was. Dan gauw ’n knuf’ plus gauw door naar school. Zo ging dat. Daar stond hij zwaarlijvig voor mij. Groot, fijn zo’n arm om mij. Praat maar raak. Dat kon hij ook. “Klootzak” kwam plots hard uit mijn mond na oorlogsfilm 'Saving… Ryan nog wat.' Bah, wat was ik boos om zijn uitspraak. Stil was zijn gaan, mijn spijt op z’n plaats. Kapot van avond daarvoor, na dat schoolkamp. Bad timing dus. Music maakt zijn hart vrij, dus dat zocht ik op. NOFX, Smashing pumpkins, Nirvana was zijn stijl. Hoor maar ‘sorry’ in straattaal. Bonding aangaan na strijd, kost soms tijd. Maar naast punk song lyrics op mijn potloodblik, stond dan plots in kraaipootstijl “ik hou van jou.”