Een zeer kort zomerverhaal, nr 106

Een hele warme middag in augustus, oma en het jongste kleinkind zitten samen aan de lange houten tuintafel, in de kleine knuistjes van het jongetje een erg groot stuk watermeloen met sappig rood vruchtvlees en terwijl hij een hap neemt druipen de dikke druppels sap en zwarte pitjes traag langs zijn smalle kin, hij lacht want oma kijkt steeds toe om even later ook haar witte nep tanden in het sappige vrichtvlees te zetten waardoor ook haar kin nat wordt van het kleverige sap zodat er straks een natte doek aan te pas moet komen om de kinnen schoon te poetsen zodra de laatste restjes vruchtvlees opgeslobberd zijn.