schrijfopdracht #104 Herinneringsgedicht

Weet je nog dat wij Weet je nog dat wij zoenden onder het raam Zoenden onder het raam terwijl je moeder Terwijl je moeder met haar stem Met haar snerpende stem riep Jouw naam riep Weet je nog dat wij zoenden onder het raam Terwijl je moeder jouw naam riep Door het raam en jij in mijn ogen keek Met een blik van heb ik jou daar En een hand op mijn schouder een hand Tussen mijn schouderbladen Die hand die ik voel tot in alle eeuwigheid Die ogen die ik zie tot nu toe Tot nu toe zie ik je ogen en hoor ik je moeder Jouw naam roepen Jouw naam die ik nooit vergeten ben Waar menig kenteken mij aan herinnert jouw naam Die zo vlak bij mijn naam stond. Zo vlak bij als ik bij jou stond die avond Of was het al nacht? Weet je nog dat jij mij zoende en daarna naar binnen ging Onder het gesputter van je moeder En ik daarna afdroop, wegging naar huis Om je nooit meer te zien Weet je dat nog Ate Vegter, 25 juli 2016 www.atevegter.wordpress.com