Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 103 Ik en mijn pen

Je bracht me je tanden door leugens versleten, blind kocht ik nieuwe luisterde naar woorden die er langsheen gleden een teugelloos tonggutsen van meurend ejaculaat Je bracht me je stem rauw van herhaling, blies diep in mijn oorschelpen de tuf weglikkend met een draaiende tong de lellen versierd met gouden kluisters ejaculeerde jij in mijn oren Ik sloeg en raakte je tanden, ze waren van plastic bijeengehouden door snot bevrijdde mijn oren en wijdde mij aan mijn pen

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, wat een bijzondere interpretatie (totaal anders dan de mijne) Krachtige en indringende beelden. De noodzaak tot bevrijding maak je voelbaar. Tegen "teugelloos tonggutsen" is de oen een krachtig wapen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, aan je pen wijden is een goede conclusie, dan hebben we nog veel plezier van je teksten, die onmisbaar zijn hier op dit forum door de aparte stijl, woorden en inhoud. Het was weer een genoegen om je tekst te lezen, madame.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
wat een prachtige gedicht! vooral de eerste zin is een pareltje. Je bracht me je tanden door leugens versleten..

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Mili, tja, daar sta ik weer met mijn mond vol tanden, niet wetend hoe te reageren behalve in stomme verbazing.....je tekst, prachtig van inhoud, van woorden, van ritme, me achterlatend in een vacuüm van stilzwijgen. Zie, je hebt mij al besmet, ik schrijf onzinnigheden, maar glimlach. :o

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, je hebt je weer heerlijk uitgeleefd. 'een teugelloos tonggutsen van meurend ejaculaat de tuf weglikkend met een draaiende tong de lellen versierd met gouden kluisters ejaculeerde jij in mijn oren', prachtig. Je hebt hem goed geraakt.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Mili, Wat iets knaps heb je er weer van gemaakt. Je woordenschat, je lef om met woorden te spelen dat is, naar mijn gevoel, zo ontzettend eigen voor je. En op een hele aangename manier speel je, zo ervaar ik het, met het hoofd van een lezer. Complimenten weer. hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bevrijd van andermans leugens en woorden, hoor je de roep van je eigen stem... Met je allesverslindende woorden lukt je alles wel! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik volg han73 inde waardering voor de eerste zin :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: Voor het overige ook mooi. Zeker. Maar én ejaculaat én ejaculeerde zo kort achter elkaar vind ik minder geslaagd. Sorry. En misschien toch eens van toon, thema en cadans wisselen. Het begint voor mij toch te voelen alsof ik steeds varianten van hetzelfde verhaal lees. Naar mijn smaak altijd mooi bereid, maar in wezen dien je - voor mij - vaak hetzelfde gerecht op :o

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, de noodzaak de pen op te pakken, nog sterker. Je laatste zin begrijp ik niet. Bedoel je zoen? De hp is een vrouw. Lieve @Madd, niemand is onmisbaar. Hoewel je woorden heerlijk klinken. :nod: @Han, je reactie voelt zo spontaan! @Meta, wat is hier vies aan? Of eerder, wat vind jij vies? @Blavatski, nee, geen vacuüm, ik wil dat u schrijft! @Anton, waarom heb je de ene keer veel haar op de foto en de andere keer niet? ;) Eruptief is het helemaal. Topwoord in dezen. @Dos, ik ben blij met jouw waardering. @Ambilicious, ik raak niet uitgespeeld. Ga zelfs nog harder spelen met een ms. ;) Dank je hartelijk voor je inzet. @marile, grrr, ik ga ervoor! @Angus, het is de appreciatie van de lezer. Behalve sanglier, kan ik ook homard à la nage en een tarte tatin bereiden. Merci.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angus, het is de appreciatie van de lezer. Behalve sanglier, kan ik ook homard à la nage en een tarte tatin bereiden.
Ik twijfel daar niet aan. Wel ken ik de chef van een sterrestaurant - 'slechts' één ster :nod: - die zich weinig gelegen laat liggen aan schouderklopjes van zijn eters, dus ook aan mij. Hij pleziert vooral zichzelf, en daagt zich steeds uit alsook zijn gasten. Ben benieuwd naar je volgende gerecht :) :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
blind kocht ik nieuwe
Het antwoord is telkens weer; stamppot. Gewoon, omdat het zo lekker is.
en wijdde mij - aan mijn pen
Omdat de hp een vrouw is, welk zintuig is hieraan verbonden?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angus, heerlijk een lezer - zelf een deskundig schrijver - die je tot je volgers kan rekenen. :nod: Ik begrijp hetgeen je zeggen wil. En toch zijn er meer thema's en tonen. @Yrret, ik schrijf met Oost-Indische inkt. De roetzwarte kleur reflecteert mijn ziel. Of dit meer vrouwelijk is dan mannelijk, weet ik niet. PS: Sta bekend om mijn goddelijke stamppot. Dank voor jullie aandacht.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta, lol, leuk dat je antwoord geeft! Misschien hou ik wel van vieze dingen, zoals zo'n losliggend kunststofklappertje. ;)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach ja, verschil moet er zijn ;) Naast het kunstofklappertje kreeg ik van de in de oren ejaculerende persoon ook de rillingen. Ik heb er overal meteen beelden bij en zie de smurrie al lekker in het haar plakken en, en, en ... Maar ik lees met bewondering jouw verhalen. Je moet er maar op komen :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een diepe teleurstelling van je afschrijven is de beste therapie. :thumbsup: Ieder einde is een nieuw begin: het begin van jouw MS? Heel veel schrijfplezier! Een perfecte invulling. :nod:

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anton, waarom heb je de ene keer veel haar op de foto en de andere keer niet? [/quote] Hoi Mill, 't zal mijn dubbele persoonlijkheid zijn waarvan ik er overigens wel een gedeletet heb! Hij blijft kennelijk terugkomen omdat Scrhijvenonline er geen afscheid van kan nemen, een soort ghostfoto dus.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, ik lees nu al een hele tijd jouw teksten en vraag me telkens af: hoe kom je er toch op? Elke keer zo apart, zo exotisch, zo boeiend! Ik weet eerlijk gezegd niet of ik deze tekst mooi vind, maar hij boeit me, hij trekt me aan, zet me aan het denken, laat me achter vol bewondering. Mission accomplished! :)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta, de door jou aangehaalde substantie was slechts verbaal bedoeld. ;) @Marietje, ik stel je bij deze als mijn persoonlijke coach aan. Het is hoog tijd voor licht transpirerende torso's, ook licht afzakkende broeken en vooral veel cocktails. :) @Anton, ben je ook ghostwriter? Zit met een ms in m'n maag. @Joke VG, leuk te zien dat je nu op anderen reageert. In antwoord op je vraag; ik heb een wild leven. Zag net weer een muis ronddarren, daar heb ik al onuitputtelijk veel stukjes aan gewijd. Serieus, dank voor deze waardering. En uiteraard ook aan bovenstaande schrijfmatties.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Ik lees je reacties net zo graag als je stukjes. Dat zegt iets over de kwaliteiten waarover je beschikt: je schrijfkunst en de manier waarop je met mensen om kunt gaan. Ik heb daar respect voor. Toch zou ik in jouw plaats de opmerking van Angus serieus nemen (dat doe je al - ik bedoel meer, dat je er iets mee zou kunnen doen). Je schrijft de laatste weken met eenzelfde stem. Dat is iets anders dan een eigen stem. Die heb je ook. Ik bespeur bij mezelf ook een zekere verzadiging, ondanks dat ik je uitstekend vind schrijven. En ik ben nog wel 'fan' :) .

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili, ik zie hier persoonlijk juist poëtische beeldspraak die ik niet echt eerder van je zag, ik bedoel, ik zag je niet vaak de ongebakken realiteit op deze manier bespelen. Het is een soort vermomming die de waarheid niet spaart. Zoals leugens die tanden verslijten bijvoorbeeld. En de woorden die dan langs een nieuw (plastic) gebit glijden. Je tweede strofe is rauw zoals de stem die haar aankondigt. En dan de spot die (bij mij althans) doorklinkt in het geketend raken (van je oren); dat als gouden 'versiersel' aan lellen hangen. Er wordt eigenlijk zoveel door snot bijeengehouden in deze wereld, maar jouw pen weet het weer op wonderbaarlijke wijze te benoemen. En te ontbinden. Die noodzaak ontloop je niet.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, alhoewel in een lieflijke tekst verpakt - waarvoor mijn dank - bespeur ik bevoogding waarvoor ik allergisch ben. De boodschap van @Angus kan jij m.i. niet weten omdat er hier op Sol m.i. niet over is gesproken. Als je bedoelt dat ik over bloemetjes en bijtjes ga schrijven, dan is dat niet zo. Ik heb nog eens naar eerdere teksten gekeken en thema's, vorm en ook de stem zijn m.i. anders. De eigen stem is m.i. altijd aanwezig door bijvoorbeeld een ander gebruik van woorden. Ik had het meer gewaardeerd als je inhoudelijk fb had gegeven op bovenstaand gedicht. En mocht je verzadigd zijn, dan is er een simpele oplossing.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Elyse, je bewijst weer een excellent lezer te zijn met een groot inlevingsvermogen. Het is volkomen hoe ik het bedoelde m.u.v. spot over de kluisters waarmee hij denkt haar (oren) gevangen te houden. Ik wilde eerder zeggen dat de hp, met hoeveel gouden oorbellen zij ook wordt behangen, niet te koop is. Maar jouw aanvoelen in dezen is even plausibel. Ik ben wellicht wat tumultueus in mijn schrijven maar ik wijk niet voor benoemen. De wijze hoe jij je reactie weet te verwoorden, is een genot te lezen. Merci.