Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#103 vergeefs gedicht

 13 juli 2016 - 21:24
wekelijkse schrijfopdracht #103: vergeefs gedicht Tevergeefs probeer ik in woorden te vangen wat vliegt en vlucht door mijn gedachten en dit door vooral stil te zitten. Heel stil. De woorden komen daverend in opstand, stapelen en stapelen zich tot ze mij het zicht ontnemen, elk beeld vertroebelen en denderen dan door elkaar tot niets dan chaos over is. Het scherm, zo helder wit, brengt rust, overzicht en orde. Maar nooit zijn er toetsen genoeg, steeds falen de vingers en jij, jij neemt me op, uiteindelijk. Je redt me, al geef je overal je eigen draai aan.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2016 - 13:23
Schrijvenmaar, ik dacht tijdens het lezen aan een kalme chaos, de titel van een prachtig boek wat ik ooit las. Goede weergave hoe je dit ervaart.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2016 - 13:40
@schrijvenmaar, het is voor mij zo herkenbaar, het proces van schrijven dat je zo prachtig neerzet. Woorden die continu razen en die je wil pakken. Het zijn er zo veel. Ik las eerder over de hartstocht die je onderhoudt met een blanco scherm.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2016 - 20:46
@maddbrug: prachtige titel in elk geval, kalme chaos ... mijn lijst te-lezen is oneindig lang @mili: het is een haat-liefde verhouding allen dank voor jullie reacties; fijn te zien dat het herkenbaar is

Geen afbeelding
Anton Pater

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2016 - 21:31
"Nooit zijn er toetsen genoeg, steeds falende vingers": erg mooi hoor! Gelukkig is de redding altijd nabij...

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2016 - 10:26
Deze week overkwam mij iets dergelijks. Het waren niet de woorden an sich waar ik moeite mee had, maar de hoeveelheid. Meestal heb ik de neiging de woordlimiet te overschrijden. Dit keer kwam ik niet verder dan 50 woorden en wist me geen raad met de volgende 100. Tot ik wat sleutelde aan de redactie van die 50 en tot de conclusie kwam dat dat voldoende was.

Geen afbeelding
ambilicious

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2016 - 15:33
Dag schrijvenmaar, Op het moment dat een schrijver vastloopt dan wil ik die graag het advies geven jouw 'vergeefs gedicht' te lezen. Alleen dat al helpt een schrijver om vol goede moed verder te gaan. Mooi geschreven. Hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 juli 2016 - 22:02
@anton pater: falende vingers zonder spatie zijn nog mooier, dank je! @dos: en zo gaat dat @ambilicious: dat vind ik een bijzonder compliment; dat mijn woorden iemand ergens bij zouden kunnen helpen Dank voor jullie reacties!

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 juli 2016 - 23:45
Schrijvenmaar, Dit is ook voor mij heel herkenbaar. Vooral die eerste zin spreekt me erg aan. De gedachten die alle kanten op vliegen en soms zo lastig te ordenen zijn. Weten wat je wilt schrijven en het toch niet voor elkaar kunnen krijgen. De weerbarstige woorden. Mooi geschreven. Wel benieuwd naar de 'jij' die je redt. Is dat 'het verhaal'? Of..?

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 juli 2016 - 2:25
@schrijvenmaar, voor mij beschrijf je de essentie, de interpretatie van het gedicht van Remco Campert, heel treffend met de woorden 'al geef je overal je eigen draai aan.' En ook in het 'tevergeefse'. Omdat geen pen ooit precies en eenduidig een door iedereen anders beleefde realiteit kan vertellen. Sommige waarnemingen, en vooral die van de liefde, zijn het geschreven woord te slim af en zullen hun eigen leven blijven leiden. ;)