Wekelijks gingen we op stap. De kamer gevuld met drinkgelach, sigarettenrook en gesprekken die eigenlijk nergens over gaan. Tijdens mijn studententijd keek ik telkens uit naar onze vaste vrijdagavonden. Een beetje lullen, wat drinken of een filmpje meepikken. Het ideale moment om mijn brein af te zetten en me gewoon te amuseren. Helaas –of niet- ben ik die fase ontgroeid. Ik ben geworden wie ik wilde zijn en heb beseft dat ik geen zin had om mijn tijd te verspillen aan betekenisloze vriendschappen. Dat is best hard, nu ik het zo zwart op wit zie staan. Maar het is de waarheid en niets dan de waarheid. Ik hoop dat je alles bereikt wat je wil bereiken, het zal alleen zonder mij zijn. Ik lig er uit. Soms steekt de heimwee de kop op. Nostalgisch denk ik dan terug aan heerlijke zomerdagen in het park . Het lijkt wel een ander leven en eigenlijk is het dat ook. Het is een afgesloten hoofdstuk. Maar met elk einde komt er een nieuw begin. Ook voor jou, daar ben van overtuigd.