# 96 Een Kamerpraatje

‘Waarom hang jij altijd achterover in de stoel?’ vraagt Kater aan Frater, een mede-Kamerlid. ‘Omdat ik van de meeste sprekers bijna in slaap val.’ ‘Weet je dat het heel ordinair lijkt dat je steeds een stuk kauwgum in je mond hebt?’ ‘Best mogelijk, maar dan hadden ze hier maar asbakken neer moeten zetten.’ Kater schiet in de lach. 'Dat zou een stunt zijn. Ik verbaas me er trouwens over dat je niet regelmatig voor je partij “Uw Zorg is onze Zorg” iemand onderbreekt.’ ‘Dat doe ik pas als er iets over zorg langskomt. Moet ik soms over dat gelul van wel of geen vergoedingen van schade door aardbevingen in Groningen naar voren rennen? Of me druk maken over huizen voor asielzoekers die er niet komen? Moet je die kakmadam nu eens onzin horen kletsen over verkeersregeltjes.’ ‘Je kunt haar toch onderbreken?’ ‘Dat kan wel, maar ik ga zuinig met mijn energie om. Bezuiniging is toch het sleutelwoord?’ ‘Ik zie je overigens niet vaak in de kamer.’ ‘Klopt. Ik heb ook hobby’s en die nemen veel tijd in beslag.’ ‘Zou jij minister-president willen worden?’ Frater grinnikt. ‘Het lukt me echt niet om de hele dag van oor tot oor te lachen, terwijl ik weet dat veel Nederlanders onder de armoedegrens leven. Dan het geloof. Er komen steeds meer berichten naar buiten dat jonge kinderen door priesters zijn misbruikt. De kinderen hebben een trauma voor het leven.’ Ze zijn even stil. ‘Maar dat betekent niet dat je alle geloven daarvan kunt beschuldigen,’ zegt Kater. ‘Allemaal misschien niet. Het is een zooi in de wereld. Laat mij maar lekker op het pluche zitten. Ik roof niet, ik graai niet en zit onder de Balkenendenorm. Weet je wat ik grappig vind?’ ‘Nou?’ ‘Dat Balkende nu zelf boven zijn eigen norm zit.’ ‘Wat doe je nu?’ vraagt Krater verbaasd als Frater zich naar voren buigt. ‘Mijn kauwgum onder de stoel plakken.’ ‘Gadver.’