‘Zal ik er nu gelijk naar kijken?’ ‘Ja, ik heb hem nu toch niet nodig. Voor mijn werk nog wat telefoontjes afhandelen.’ Kimberly pakt de boodschappentas en loopt naar de keuken. Jasper slaat de laptop open. ‘Hemeltje.’ ‘Wat?’ ‘Je mailbox heeft 800 ongelezen berichten.’ Kimberly komt met een half lege tas binnen. ‘Maar ik heb ze allemaal gezien, hoor. O, wacht …’ Ze loopt naar het aquarium en strooit, schuddend met de tas om haar arm, wat voer op het water.’ ‘Da’s nog voor gisteren, dit voor vandaag … en dit voor morgen.’ Zucht. ‘Ik ga nu even de hond uit laten.’ ‘Jasper, blijf je eten?’ galmt het vanuit de keuken. Jasper staart gespannen het scherm. Mompelt. ‘Wat doe je nou toch allemaal?’ Kimberly steekt haar hoofd om de deur. ‘En?’ Jasper schrikt op. ‘Hè?’ ‘Eten.’ ‘Nee, joh. Ik ben zo klaar. Jij hebt het druk. Straks zijn je kinderen er.’ ‘Blijf nou gewoon eten. Of ik nou voor drie of vier man sta te koken.’ Jasper twijfelt. ‘Een ander keertje mag ook, hoor. Als je dat wilt. Je mag altijd langs komen. Je hoeft niet op mijn uitnodiging te wachten.’ ‘Oké.’ ‘Gezellig; ik zet er gelijk een bord extra bij.’ ‘Was het lekker?’ ‘Wat?’ ‘Ja, wat hebben we nou net gedaan?’ ‘O … ja … nee … heerlijk.’ Jasper klimt knorrig van Kimberly af die onbeweeglijk blijft liggen, op haar buik, turend naar de tv, waar Specter net een sneer uitdeelt aan Ross. Als ze de tweeling niet had gekregen dan had ze ook wel advocaat willen worden. Dan krabbelt ze snel op, veegt met haar slip langs haar been omhoog en snelt naar de tv. ‘Wat doe je?’ ‘Oh, even terugspoelen. Vind ik zo handig van zo’n box. Kijk jij ook naar Suits? Zo lekker, aan het einde van een drukke dag.’