Wat ik gisteren deed, doe ik ook vandaag. Net zoals iedere dag, net zoals iedereen. Ik word wakker nadat ik heb geslapen. Bestaan er mensen die anders functioneren? Mensen die niet slapen? Die niet leven in het moment voor het einde begint? Vandaag baal ik van hoe gisteren verging. In het dal van eerder verkeer ik ver beneden het hoogtepunt. De jaren gaan mogelijk voorbij, ze verschuilen zich, ze willen niet worden benoemd. Ze willen zijn alsof ze nooit zijn geweest. Ik maak geen bezwaar. Morgen word ik gisteren wakker. Dat verschillen zich verstoppen in getallen is niet ter zake. Dat is het nooit geweest. Laten we nu eerst terug. We keren naar waar we even eerder waren. Gisteren zie ik je misschien eerder. Alsof je er bent. Of bijna was gebeurd.