Dit jaar ben ik weer naar Willems verjaardag geweest. Mijn mama en papa ook. Papa had al vroeg de vlag uitgehangen. We gingen naar de stad en hebben een tompouce gegeten van de HEMA, maar ik had liever een rookworst gehad. We gingen naar de rommelmarkt en daar heb ik een computerspelletje gekocht, maar die mocht ik thuis niet spelen omdat we naar Willem op tv gingen kijken. ‘s Avonds bij het eten was ik vervelend, zei mama. Toen trapte ik tegen de tafel omdat ik boos was. Ik ga elk jaar al naar Willems verjaardag. Net als iedereen. Maar Willem komt nooit naar die van mij. En onze familie komt ook nooit naar mijn verjaardag, want ze gaan altijd naar die van Willem. Mama had een andere dag uit moeten kiezen voor mijn verjaardag. Die stomme 27 april wil ik niet meer. (bijgewerkt op 2 mei 2015 - woordje 'ik' vergeten)