ochtend Zon net wakker rekt zich uit verwarmt eerst geeuwend waar hij kijkt draait lauw het hoofd weg voor de schaduw zet in licht – met frisse glans – de morgendauw middag in wind kwispelt de jonge tak - sapgroen onrijpe bloesem rillen kleine blaadjes trillend - ongezien raakt hij ze aan vliegen schieten schuchter door de lucht merel scheert, trekt scherp en zwart door ‘t pure blauw zijn strakke lijn avond kabbelt klotst botst tegen kade tjirpt kwebbelt uiteindelijk verstilt vroege bloem boerenjasmijn vleugje geur - met volle teug ademt hij in blaast haar – gevuld - weer zachtjes uit zijn hoofd zakt rozig naar benee - hij kijkt met rode wangen al voorbij de einder naar wat gaat gebeuren nacht Morgen kom roept fluisterend Vandaag – zelf eens zo pril - hem wekkend toe