schrijfopdracht #91 Gevoel bij de Lente

Lekker ritme. En heel erg voorjaar.

Heel herkenbaar geschreven. Modern gedicht.

Dag MarjanD, leuke inzet met de deuren wagenwijd open! Heel herkenbaar! :o

Lekker ritme. En heel erg voorjaar.

Dankjewel gs! Het is mijn 'eerste keer' op dit podium én sowieso de eerste keer dat ik een gedicht door anderen laat lezen. Fijn om dan dit commentaar te krijgen!

Heel herkenbaar geschreven. Modern gedicht.

Dank je nyceway! Ben ik met mijn 54 jaar gelukkig nog modern ;-) Maar alle gekheid op een stokje: ik merk dat op deze manier schrijven heel erg bij me past, en eigenheid is belangrijk ...

Dag MarjanD, leuke inzet met de deuren wagenwijd open! Heel herkenbaar! :o

Dank je Blavatski. Die achterdeur wagenwijd open is voor mij hét teken dat het lente is! (of aan het worden, want soms zet ik de deur al open als het eigenlijk nog net niet gaat, gewoon vanwege het verlangen ...)

schrijfopdracht #91 Gevoel bij de Lente Wagenwijd de achterdeur en de kastdeur met zomerkleding. De zon op de ramen wijst me op de lagen winter; met mijn handen in het warme sop de spons gul spetterend ook nog even de tuinstoelen! ’s Ochtends handschoenen, ’s middags blote huid en een flacon factor dertig van vorig jaar omdat ik een wijsvinger op mijn onderarm duw en een witte afdruk naijlt Hallo Marjan, Het is je eerste bijdrage lees ik, dus schrik niet van mijn feedback. Die is altijd bedoeld om van te leren, in de hoop dat je door zult gaan met dichten en dat je gedichten krachtiger zullen worden. Je zet een aantal 'eigen' beelden neer en dat is wat mij aantrekt in gedichten. Die heb je alvast binnen. Ik zie een vrouw die actief schoon gaat maken in de lente (zou een man dat ook doen, vraag ik me af?). De deuren die wagenwijd openstaan symboliseren dat blije, 'open' lentegevoel, zonder het direct te benoemen. Een paar opmerkingen: Verzin een passende titel voor je gedicht. Nu staat de naam van de opdracht erboven. Een goede titel maakt nieuwsgierig naar de inhoud van het gedicht, zonder teveel weg te geven. Het kan een hele uitdaging zijn, maar soms volstaat het om een of enkele woorden uit het gedicht te pakken. Zet je hier bijvoorbeeld 'wijsvinger' boven, dan word ik nieuwsgierig, wat die wijsvinger te betekenen heeft. 'de kastdeur met zomerkleding' -> hier zie ik de zomerkleding aan de kastdeur hangen en ik denk dat je de kast bedoelt. Zou je de tweede keer '-deur' hier kunnen weglaten? Zodat de 'kast met zomerkleding' openstaat? 'De zon op de ramen wijst me op de lagen winter;' Ik zie dit voor me en associeer door de 'lagen winter' met de zon die laag staat. Ik denk dat je lagen vuil van de winter bedoelt. De zin loopt niet helemaal lekker, misschien door de constructie met 'wijst me op'. Zou je hiervan ook: 'Zonlicht op de ramen valt / door lagen wintervuil' kunnen maken? Of nog iets beters om dit prachtige beeld goed te laten uitkomen? 'en een flacon factor dertig van vorig jaar omdat ik een wijsvinger op mijn onderarm duw en een witte afdruk naijlt' Ik begrijp wat je hier wilt zeggen, ik zie het zelfs voor me, maar het beeld kan beter uit de verf komen. Ik zou de volgorde veranderen. De constructie met 'omdat' komt wat ongelukkig over. Suggestie: Ik druk met een wijsvinger op mijn arm een witte afdruk blijft achter (ik ga) op zoek naar de flacon factor dertig van vorig jaar Zo is het logischer. Het werkwoord 'naijlen' is hier niet goed, het suggereert haast, of koortsige dromen. Zoals gezegd, ik hoop je hiermee verder op gang te helpen. Mocht je mijn suggesties niet terecht vinden, leg ze dan rustig naast je neer. Veel dichtplezier verder! Groet van Wilma van den Akker, Mevrouw SchrijfTaal

Beste Wilma (en wat een leuke naam, Mevrouw Schrijftaal!) Heel erg bedankt voor de geweldige feedback! Daar ben ik erg blij mee. Ik ga direct knutselen in mijn schrijf-schrift ;-)

Fijn om te lezen! Graag gedaan en veel plezier in je schrift :-)