Alice, Ik proef hier wel de lente.

Je roept een mooie sfeer op, Alice. Moeder natuur rust niet op haar lauweren in de lente.

Beste Alice, mevrouw Wonderland Je gedicht drukt de tegenstelling tussen winter en lente uit: licht versus donker, rust versus groei. Donker verlicht Moeder Natuur is uitgeslapen Gaf in donkere dagen haar kroost dat waar zij in stilte om schreeuwden Warmte en water werken met vereende krachten stormachtige groei spat knoppen uiteen Basten barsten geven ruimte aan de ent Schitterend in natuurlijke schoonheid De beginzin vind ik mooi. 'waar zij in stilte om schreeuwden' vind ik wat overdreven. Kan het niet 'vragen' of 'vroegen' zijn? Vragen rijmt op dagen, maar de zin staat in de verleden tijd. Daar zou je dus nog even op moeten puzzelen. 'Warmte en water werken' allitereert mooi 'met vereende krachten' is nogal een cliché. Als je hiervoor geen eigen beeld of uidrukking kunt bedenken, schrijf dan gewoon 'samen'. stormachtige groei spat knoppen uiteen Basten barsten geven ruimte aan de ent Hier ga je weer een beetje 'over the top'. Ik denk dat je het explosieve van de lente op een iets subtieler wijze kunt weergeven. Basten barsten is wel mooi van klank. 'geven ruimte aan de ent' eindigt wat zwak. Zou je hier beter een meervoud kunnen gebruiken, zoals 'enten', 'loten' of 'uitlopers'? De laatste zin: weg ermee! Die vertelt wat je in de twee strofen erboven juist wilt laten zien. Dat is zonde. Hopelijk heb je iets aan mijn aanwijzingen. Ze zijn bedoeld om je verder te helpen met dichten. Veel poëtisch plezier! Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal