Latrinevliegjes bedekken haar schoot terwijl haar vingers lusteloos aangekoekte urine van haar kuiten krabben. In de hoek van de put paren schildpadden op de fossielen van hun voorouders. Het water is giftig. Wellicht dat ze tijdens de daad sterven; hij met zijn staart onder haar schild. Het vrouwtje lijkt verveeld te kijken terwijl zijn gekreun tegen de wanden lazert. In haar rechterhand zitten glimwormen en andere insecten waarvan ze de naam niet weet. Ze zijn zwart of bruin, weleens harig, hebben uitsteeksels, vleugels, haakjes en stipjes. In het schijnsel van de glimwormen trekt ze pootjes uit. Een voor een terwijl ze krioelen. Kunnen insecten kreetjes slaken? Voelen ze een naderende dood? Ze walgt bij het idee dat die honderden pootjes zich weer een weg naar buiten kunnen banen. Het door haar keel laten glijden van de smerige lijfjes is al een immense opgave. Het wordt nacht in de put; de demonen treden uit alle hoeken aan. In de lucht hangt een geur van verrotting. Ratten knagen nog aan hout. Haar ogen liggen verstard in de kassen.