wekelijkse schrijfopdracht #82: je hebt me nooit zien knoeien Ik wrijf kort in mijn nek terwijl ik mijn hoofd van het raam trek. 71st Street. Voor de hoeveelste keer? Schuin tegenover me zit een dame met drie volle tassen. Een stukje verderop een groep jongeren. Het zal wel. 36th Street. Heen of terug? Hoe laat zou het zijn, hoe lang heb ik geslapen? Mijn benen. Ik moet bewegen. De vuilnisbak biedt een verlaten hamburger. Peuken liggen ernaast. De zure walm van het toilet slaat op mijn maag. Ik heb te weinig gegeten om te kunnen overgeven. Pijn trekt door mijn lijf. Pijn. Ik kan dit niet. Daglicht kost me mijn kaartje. Ik hoop dat de zon schijnt. Straks vergooi ik 2,50 aan regen. Een man biedt me geld om zijn taxi te delen. Kiezen op elkaar en in de kiosk koop ik een ansicht voor mama, waarop ze precies kan zien hoe mooi de grote stad is waarin ik mijn avonturen beleef.