Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#81 Woekeren

 11 februari 2016 - 9:05
Het kon echt niet meer wachten, het moest nu gebeuren. Verwarring maakte zich van mij meester. Vanaf het moment van overgeven al. Diep van binnen wist ik het. Ik herkende het van de vorige verwondering. Het vreemde, misselijke, duizelige gevoel. Niet alleen in de ochtenduren overviel het me. Nee. Ik hoorde bij die gelukkigen, die er de hele dag het genot van mochten beleven. Mijn lichaam tintelde, er groeide iets in me, of was het weer een woekering? Ik moest het weten, zekerheid hebben. De test die ik bij de drogist haalde, vertelde het me. Ik geloofde het niet. Het kon niet. Zelfs toen de dokter het bevestigde, was ik nog sceptisch. Was het daar immers niet allemaal mee begonnen? De vorige keer liep het ook op niets uit. Nogal een understatement, het was niet echt niets, er groeide wel degelijk iets in me. Het doorwoekerde mijn hele lichaam, tot diep in mijn hoofd. Pas in het academisch ziekenhuis werd het waarheid. Een echo liegt niet. 'Ja. U bent zwanger. Onmiskenbaar. Kijk maar mee op het scherm.' Ik keek mee. Ik slikte, luisterde naar de golven. Ze overspoelden me, het maakte het wonder nog eens hoorbaar ook. Het geruis, het geklots en daartussendoor, het kloppen van twee hartjes. Een tweeling. Tranen vloeiden rijkelijk. Het kon niet, het was niet verantwoord, ik was er niet sterk genoeg voor. Blijdschap en verdriet wisselden elkaar af. Evenredig. In balans. Een tijdlang leefde ik in een roes. Ik werd heen en weer geslingerd tussen aan de ene kant verlangen en hoop en aan de andere kant, angst, boosheid en frustratie. 'Mevrouw.' De psychiater keek me indringend aan. 'U kunt echt uw keuze niet blijven uitstellen.' Ik had tot het allerlaatste moment gewacht. Het kon echt niet meer wachten, het moest nu gebeuren.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 februari 2016 - 12:53
Mooi hoe je de worsteling beschrijft tussen het hart en het verstand en hoe je de uiteindelijke uitkomst niet aan de lezer verklapt.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 februari 2016 - 16:20
Maar onder de oppervlakte veel leed, dat je subtiel aanduidt. Veel tragiek in de slotzin.
Ik hoop dat het subtiel genoeg geweest is, Nel, bedankt voor je reactie, de slotzin, is niet door mij bedacht, maar was een gegeven zin, dus voor die tragiek ben ik niet verantwoordelijk :)

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 februari 2016 - 16:21
Mooi hoe je de worsteling beschrijft tussen het hart en het verstand en hoe je de uiteindelijke uitkomst niet aan de lezer verklapt.
Ja, die uiteindelijke uitkomst, mag de lezer naar eigen goeddunken invullen, Nyceway :)

Profile picture for user Siv
Siv

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 februari 2016 - 21:05
Oei, wat een verschrikkelijke keuze moet die vrouw misschien maken. Volgens mij heb je haar gevoelens goed beschreven.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 19:05
Dilemma. Welke keuze ze ook maakt, haar leven zal nooit meer hetzelfde zijn. De eerste keer was haar zwangerschap snel beëindigd. Nu twijfel je of je zowel de zwangerschap als de bevalling als het leven met een baby tweeling aandurft. Ps, ik zou ervan maken: ....twee hartjes. Een tweeling. (Zwanger kan je weglaten, lijkt al duidelijk genoeg uit de echo!) Gevoelig geschreven Dana!

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 19:04
Oei, wat een verschrikkelijke keuze moet die vrouw misschien maken. Volgens mij heb je haar gevoelens goed beschreven.
Ik heb in ieder geval mijn best gedaan, Siv, dank je voor je reactie

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 19:05
De gevoelige snaar, om het zo maar even te noemen, heb je fraai beschreven. Kwetsbaar is het woord wat bij de tekst hoort.
Ik ben blij dat het overkomt, zoals bedoeld, dank je voor je reactie, Maddbrug

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 19:08
Dilemma. Welke keuze ze ook maakt, haar leven zal nooit meer hetzelfde zijn. De eerste keer was haar zwangerschap snel beëindigd. Nu twijfel je of je zowel de zwangerschap als de bevalling als het leven met een baby tweeling aandurft. Ps, ik zou ervan maken: ....twee hartjes. Een tweeling. (Zwanger kan je weglaten, lijkt al duidelijk genoeg uit de echo!) Gevoelig geschreven Dana!
Je slaat hier de spijker op zijn kop. Dilemma, had ook de titel kunnen zijn. Het is altijd een onmogelijke keuze, voor zover je van keuze spreken kunt. Bedankt voor je suggestie, eerder kwam de zwangerschap ook al ter sprake, dus het zou zo geschrapt kunnen worden. Ik ga er nog even naar kijken

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 19:59
@Dana, zelf denk ik dat de uitkomst wel zeker is en dat komt door het heftige werkwoord woekeren. In de titel, een keer in de tekst plus het gebruik van nog een keer overwoekeren. Plaatselijk voor drogist voegt m.i. weinig toe en is eerder verwarrend. [die er de hele dag het genot mochten beleven.]; is hier van weggevallen? En waar wijst je (opgegeven) slotzin op? Een beslissing? Beslissingen gebeuren niet. Dus toch hetgeen ik begrijp?

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 20:10
Dag Dana, een heel mooie, gevoelige inzending, die tot nadenken stemt hoe heerlijk het is als alles "normaal" verloopt en de zwangere vrouw dergelijke moeilijke beslissing niet moet nemen. :) Met het woord "woekeren" heb ik persoonlijk een probleem......

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 20:44
@ En waar wijst je (opgegeven) slotzin op? Een beslissing? Beslissingen gebeuren niet. Dus toch hetgeen ik begrijp?
Beslissingen nemen, kunnen dingen doen laten gebeuren? Bedankt voor je tips, het 'van' was idd weggevallen en het 'plaatselijke' heb ik zelf weg laten vallen, alhoewel ik niet echt zie, wat daar verwarrend aan kan zijn, is het toch een overbodige toevoeging Dank je voor je uitgebreide reactie, Mili

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 20:50
Dag Dana, een heel mooie, gevoelige inzending, die tot nadenken stemt hoe heerlijk het is als alles "normaal" verloopt en de zwangere vrouw dergelijke moeilijke beslissing niet moet nemen. :) Met het woord "woekeren" heb ik persoonlijk een probleem......
Bedankt voor je mooie compliment Het spijt me dat je met woekeren persoonlijk een probleem hebt. Ongecontroleerde celgroei is m.i. een overwoekerend probleem. Ik zit nog even te denken hoe ik dat anders kan omschrijven.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 februari 2016 - 21:33
Een snelle gedachte , woekeren vervangen door nestelen? Er groeide iets in me, iets dat een groot deel van mijn lichaam (opeiste) (in beslag nam) (overweldigde) (of nog anders) Het nestelde zich in mijn lichaam. De titel kan je gerust laten voor mijn part.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 februari 2016 - 10:55
Dana M, Over woekeren. Dat is een voortdurende groei, dus zonder einde en meestal ten koste van iets anders. Geen fraai (werk)woord voor een zwangerschap zou ik zeggen. Je stuk heeft een enthousiaste toon die niet zo past bij de inhoud. En met deze zin schiet je wat mij betreft echt uit de bocht:
Ik werd heen en weer geslingerd tussen verlangen, hoop, angst, boosheid en frustratie.
Heen en weer betreft geen vijf, maar slechts twee opties, als bij een veerboot :)

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 februari 2016 - 11:06
Dana M, Over woekeren. Dat is een voortdurende groei, dus zonder einde en meestal ten koste van iets anders. Geen fraai (werk)woord voor een zwangerschap zou ik zeggen. Je stuk heeft een enthousiaste toon die niet zo past bij de inhoud. En met deze zin schiet je wat mij betreft echt uit de bocht:
Ik werd heen en weer geslingerd tussen verlangen, hoop, angst, boosheid en frustratie.
Heen en weer betreft geen vijf, maar slechts twee opties, als bij een veerboot :)
Het komt dus niet over wat ik ermee bedoelde te zeggen. Ik heb bewust het woord woekeren gebruikt, niet om een zwangerschap aan te duiden, maar om de angst dat het iets anders betrof aan te geven. Celdeling kan ook niet fraaie gevolgen hebben. Over die veerboot heb je gelijk. Heen en weer, is van de ene naar de andere kant. Maar de oever kan ook plotseling anders ogen. Dus.. het kan wel... mijns inziens. Ik zal het pogen anders op te schrijven. Het enthousiasme, komt waarschijnlijk voort uit een optimistisch verlangen en hoop. Bedankt voor je uitgebreide reactie, Janpmeyers

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 februari 2016 - 11:09
Een snelle gedachte , woekeren vervangen door nestelen? Er groeide iets in me, iets dat een groot deel van mijn lichaam (opeiste) (in beslag nam) (overweldigde) (of nog anders) Het nestelde zich in mijn lichaam. De titel kan je gerust laten voor mijn part.
Nestelen kan, in geval van zwangerschap, een andere ongecontroleerde celgroei nestelen noemen, heb ikzelf wat persoonlijke problemen mee. Maar toch dank voor je suggestie, Marlie

13 februari 2016 - 17:27
Hallo Dana M, Een heftig dilemma dat je beschrijft en een keuze die tot het laatst wordt uitgesteld. Mooi beschreven. --Het kon niet langer uitgesteld worden.-- Omdat je al begint en eindigt met de voorgeschreven zin, is dit zinnetje op 1/3e van je tekst een beetje te veel van het goede. Ik zou het weglaten. --Was het daar immers niet allemaal mee begonnen? De vorige keer liep het ook op niets uit. Nogal een understatement, het was niet echt niets, er groeide wel degelijk iets in me. Het overwoekerde mijn hele lichaam, tot diep in mijn hoofd.-- Gezien de diverse reacties is er wat verwarring rondom dit stukje. Bij die 'vorige keer' zijn er mijns inziens foute cellen gaan groeien. Het woord woekeren is dan wel op zijn plek. Bij 'overwoekeren' zie ik iets dat aan de buitenkant bedekt raakt. Ik denk dat het mooier is om hier het woord woekeren te gebruiken. 'Het woekerde door mijn hele lichaam'. Het eerdere 'of was het woekeren?' zou ik vervangen door 'of was het weer een woekering?' Waarmee je de verwarring volgens mij weghaalt. Schrijfcoach Corrie

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 februari 2016 - 11:11
Hallo Dana M, Een heftig dilemma dat je beschrijft en een keuze die tot het laatst wordt uitgesteld. Mooi beschreven. --Het kon niet langer uitgesteld worden.-- Omdat je al begint en eindigt met de voorgeschreven zin, is dit zinnetje op 1/3e van je tekst een beetje te veel van het goede. Ik zou het weglaten. --Was het daar immers niet allemaal mee begonnen? De vorige keer liep het ook op niets uit. Nogal een understatement, het was niet echt niets, er groeide wel degelijk iets in me. Het overwoekerde mijn hele lichaam, tot diep in mijn hoofd.-- Gezien de diverse reacties is er wat verwarring rondom dit stukje. Bij die 'vorige keer' zijn er mijns inziens foute cellen gaan groeien. Het woord woekeren is dan wel op zijn plek. Bij 'overwoekeren' zie ik iets dat aan de buitenkant bedekt raakt. Ik denk dat het mooier is om hier het woord woekeren te gebruiken. 'Het woekerde door mijn hele lichaam'. Het eerdere 'of was het woekeren?' zou ik vervangen door 'of was het weer een woekering?' Waarmee je de verwarring volgens mij weghaalt. Schrijfcoach Corrie
Bedankt voor de feedback, en de tips, ze zijn raak en was precies wat ontbrak aan de tekst. Ik hoop dat het zo duidelijker is voor iedereen, ik heb het wat aangepast.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 februari 2016 - 11:12
Wat heb je dat voortreffelijk neergezet. Wel krijg ik er een naar gevoel bij.
Bedankt voor het compliment, Tja, logisch dat je er een naar gevoel bij krijgt, hoop dat je het snel van je af kunt schudden