Beste Josta-Mari, Heftig verhaal, met een verscheurde hoofdpersoon. Ik mis alleen de clou een beetje. Er is heel veel aan de hand, maar het komt er niet helemaal uit. Een paar kleine dingen: - Maar hij heeft er geen geld voor, geen gulden, geen rooie cent - we leven echt in het eurotijdperk. - Hallo, hallo Walter?! Een vraag- en uitroepen achter elkaar is overdaad. Dat hoeft niet; een vraagteken is genoeg. Uit het voorgaande blijkt Johans consternatie voldoende. - Hij voelt hoe zijn lippen het randje van de microfoon raken terwijl het uitschreeuwt. Ik zou hier 'voordat' van maken, anders klopt het niet. Als je echt kwaad schreeuwt, voel je niet zoveel. - Zijn smartphone reageert, trilt luid, gaat op zwart en geeft de melding; Battery Low. Welke telefoon doet dit nog? Houd het realistisch., Let op je taalgebruik en de manier waarop je dingen omschrijft; dat kan scherper. Bedankt voor je bijdrage!

Welkom hier. :) Ik vind je verhaal met de teksten erin verwerkt origineel gevonden. Realistisch gezien rammelt het een beetje; [ De telefoon raakt de zijkant en valt met het scherm naar beneden op de grond. Daar licht het nog een keer op. You’re winner! ] Hoe kan de HP de tekst dan lezen als het scherm naar beneden op de grond valt? Is het niet: You're a winner? Graag gelezen en tot de volgende schrijfopdracht. :thumbsup: