Schrijfopdracht #80 (Winter)lot uit de Loterij

Ze wist niet hoe snel ze haar bikini’s moest pakken en ander zomergoed. Zonnebril lag beneden, paspoort in de kluis, de buurvrouw zou de kat en de post verzorgen. Op de achtergrond draaide de Venga Boys met “Sex on the Beach”, iets wat Rosa eigenlijk nooit deed, harde muziek draaien. Alles moest zo rustig en stil mogelijk zijn, eigenlijk een soort winterslaap. Steevast wanneer de winter zich aandiende, daalde haar humeur een graad of twintig. Het liefst bleef ze binnen met de gordijnen dicht en in bed. Wat een hekel had Rosa aan deze periode, altijd snotverkouden, die gure wind langs je gezicht snijdend, vaak nog glad ook, veel regen. Niets was er goed! Haar vrienden baalden er ook behoorlijk van. ’s Zomers was ze veel aangenamer en toch, iedereen raakte eraan gewend dus lieten haar haar gang maar gaan. Ze bleef een lieverd dus ze hoefde maar te bellen. Ieder jaar probeerde Rosa met de winter in ieder geval een aantal weken naar de zon te gaan, helaas kon dit al voor het tweede jaar niet. Als hobby deed Rosa geregeld mee met prijsvragen. Helaas al jaren zonder resultaat. Maar deze keer, wat een geluk! Met een blij gezicht smeet ze haar koffer vol en deed het op slot. “Zo, stelletje sukkels, geniet van die kou, ik ga overwinteren!” zei ze in het luchtledige, pakte haar ticket, paspoort, koffer en ging naar beneden. De taxi bracht haar naar het vliegveld, over enkele uren zou ze hier weg zijn en met haar kont op het strand, snoet in de zon en een cocktail in haar hand. Aangekomen in Acapulco werd Rosa vriendelijk onthaald. Haar kamer was perfect; een prachtige badkamer met badkuip, eten en drinken inclusief, een kingsize bed. Zo luxe had Rosa nog nooit gereisd. “Dag slecht humeur, welkom zonnestraal!” Bij het zwembad uitkijkend over de zee, mijmerde ze weg. Dit is waar ze van droomde, wetende dat over twee weken weer terug zou moeten…”maar nu…eerst genieten, wat kan dit een mens goed doen!” zei ze tegen zichzelf. “Mag ik mee proosten?” hoorde ze een diepe stem achter zich.