Mocht ook wel eens Wat een dagen, die van het nieuwe jaar in 2016. Je denkt elk jaar dat een nieuw jaar betekend voor een frisse nieuwe start, maar helaas. Elk jaar weer dezelfde depressieve blik van mensen om je heen, en van jezelf in de spiegelende reflecties, als 2 januari gewoon weer het werk begint. De hoop zie je vervliegen van mensen om je heen, de collega's die net als jij, een staatslot hadden gekocht voor een godsvermogen, vertellen bijna fluisterend dat ze weer verlies hebben gemaakt. En ook jij moet toegeven dat je ruim 50 euro hebt uitgegeven en wel 10 euro hebt gewonnen. Ik zie het leven redelijk rationeel in en ik had mij dit nieuwjaar al weer voorbereid op het verlies wat we zouden lijden met het kopen van zo'n staatslot. Ik doe al jaren mee met die staatsloterij en het mocht ook wel eens dat ook ik wat won. Dit jaar was dan het jaar, terwijl iedereen om mij heen begon met elkaar een prettig nieuwjaar te wensen zat ik nog verbaasd te kijken naar mijn lot. 2016 betekende voor mij dat ik een reis heb gewonnen. Naar Hawaï nog wel. Mijn op depressie voorbereidende brein, kon zich niet wikkelen om dat idee. Ik? Gewonnen? Een tropische reis uit het depressieve Nederland met zijn regen en kou, maar met geen sneeuw in zicht. Ik pakte mijn telefoon en controleerde nog een keer de website, maar vanwege grote druk lag die eruit. Een vriendin schudde mij enthousiast heen en weer en schreeuwde in mijn oor onder het luide geknal van buiten “JE HEBT GEWONNEN!”. Ik kan het nog steeds niet geloven.