Ik dank iedereen die de moeite heeft genomen een bijdrage te posten in het kader van deze wildschrijverij. Zelf denk ik dat dit een nuttige opdracht was. Nuttig in de zin van bewustwording dat wat je schrijft ertoe moet doen, dat je de omgeving niet als een statisch geheel hoeft te zien, maar dat er interactie is tussen omgeving en vertelperspectief. Dat de details van die omgeving het personage kunnen kleuren (zijn gemoedstoestand laten zien) en logica moeten hebben (als je wordt achtervolgd en rent voor je leven, zul je niet denken dat je niet moet vergeten de vuilniscontainer buiten te zetten!). Deze manier van schrijven zal de lezer meer engageren. De inspiratie voor deze opdracht kwam van feedback van een proeflezer op een scène uit mijn manuscript Noblesse Oblige. Ik beschreef de Klimtoren uit de commando-opleiding. De PL kwam met de sublieme suggestie om dat bouwwerk in het perspectief van de hoofdpersoon te trekken. Een eye-opener voor mij! Voor degenen die geïnteresseerd zijn heb ik een document met zowel de originele tekst als de herschreven versie en stuur die graag toe ter analyse. Je kunt dan zelf nagaan of de herschreven versie inderdaad de lezer meer in het verhaal trekt/houdt.