Vrijdag 24 december Goede reis gehad, alleen bij aankomst in het hotel kregen we te horen dat er geen plaats meer voor ons was. Onzin natuurlijk. Ze wilden geen huilende baby in de eetzaal tijden het kerstdiner. Ik kan ze geen ongelijk geven ook. Maar ja, kunnen wij er iets aan doen dat de baby te vroeg werd geboren? Gelukkig heeft het hotel ook een paar losse appartementjes met een eigen keukentje. Omdat de winkels inmiddels dicht waren, gaven ze ons ook wat eten mee. Het leek dus allemaal nog goed te komen, maar toen M. de tafel dekte, werd er op de deur gebonsd. Er stonden drie verwarde mannen op de stoep, die zeiden dat ze op Facebook hadden gelezen van de baby en op kraambezoek kwamen. (Zucht, Marietje!!). Afijn, ze waren best aardig, ze hadden zelfs wat prullaria meegenomen, een geurkaars (dennen), een tube babyzalf en zo’n nep-gouden bedelarmbandje. Ik vroeg waar ze vandaan kwamen en toen wezen ze naar het oosten. Volgens mij waren ze niet helemaal jofel. Eentje zei dat het kind zo mooi was dat het nooit van mij kon zijn. Ha, ha, geestig (NOT). M. kreeg wel een kleur. Toch nog eens voorzichtig informeren. Maar ja, het eten was intussen koud geworden, dus het meeste konden we weggooien. Daarna nog even naar The Voice gekeken. Die baardaap die M. zo leuk vindt won. Johannes bleef zeuren over de naam van de baby. Plaagde hem door te zeggen dat we haar ‘je zus’ gingen noemen. Maar het wordt Christina. Ze loenst een beetje. ’s Nachts wakker geworden van een stel Duitse herders die op de etensresten waren afgekomen. Verder een stille nacht. Morgen baby C. aangeven.