Na wat zoekwerk in de kelder vond Gerda de kartonnen doos met de kerstversieringen. Haar dochter had haar verrast met een kerstboom in haar woon kamer te dragen. Gerda was niet van plan geweest een boom te zetten, maar ze vond het zo'n lief gebaar dat ze naar de kerstversieringen was gaan zoeken. Ze had het stof van jaren weggeblazen. Samen met haar herinneringen hing ze de tere glasballen tussen het groen van de dennenboom. Met welbehagen ademde ze diep de kruidige geur van de hars in. Na het ophangen van de rode, zilveren en gouden kerstballen drapeerde ze enkele glanzende guirlandes tussen de takken. Het snoer met de lichtjes voltooide het geheel. Tevreden bekeek ze het resultaat. De boom was mooi. Diep in haar bevroren hart begon een vleugje kerststemming te gloeien. Ze herkende het gevoel en verwelkomde het met enige verbazing. Er ontbrak nog één ding. Met voorzichtige vingers nam ze de piek uit de doos. Die zette haar echtgenoot altijd op de top. Ze negeerde de pijn in haar hart, trok een stoel bij en rekte zich uit om de piek te plaatsen. Natuurlijk stond ie scheef. Ze rekte zich nog een beetje. De stoel wankelde.