Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#78 Dankzij Яop

14 december 2015 - 23:13
Dankzij Яop Als ik de beelden terugkijk, huiver ik en lopen de tranen me over de wangen. De grens tussen leven en dood is nooit zo nabij geweest. Ik ben al jaren lid van het achttien leden tellend clubje skydivers ‘Spring is in the Air’, opgericht door twee handige reclamejongens, die zich presenteren onder de naam ‘Bob en Яop Promoting’. In de zomerse maanden, bij gunstige weersomstandigheden maken we bijna elke week een vlucht. Altijd boven de heidevelden van de Veluwe. Zo ook die bewuste zondagmiddag. Met de zon hoog aan de lucht en geen zuchtje wind. We stegen tot vierduizend meter, kalibreerden onze hoogtemeters en sprongen een voor een de lucht in. Tot drieduizend meter konden we naar hartenlust duiken en buitelen; puur genot. Daarna zweefden we langzaam naar elkaar toe om de formaties te creëren die we van tevoren hadden afgesproken. Vandaag was dat een cirkel die de zon moest verbeelden. Van daaruit formeerden we dan de reclameboodschap AUDI-VW. Ik dook als voorlaatste, Rob met een camera op zijn helm, na mij. Wij moesten zo snel mogelijk bij onze voorgangers zien te komen. Buikelings, met gespreide armen en benen, dook ik naar mijn kameraden onder mij. Op drieëndertighonderd meter hoogte gebeurde het. Ik kreeg een epileptische aanval. Nooit eerder gehad. Ik viel stuurloos naar beneden: ruggelings, spastisch schoppend en wild zwaaiend met mijn armen. Op zijn laptop zie ik hoe Rob probeert om zo snel mogelijk bij me te komen. Met een schril fluitsignaal vraagt hij ook de aandacht van de anderen beneden ons. Op anderhalve kilometer hoogte ziet hij kans om me veilig te naderen en aan het levensreddend touwtje te trekken. Ik land ongemakkelijk tussen de schapen. Slechts één been breek ik. Vreemd, telkens als ik de beelden terugzie, lopen de tranen me over de wangen; maar dat zei ik al.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 december 2015 - 23:40
het heeft iets wonderlijk ingetogens, wat het mooi maakt, en verder is het prettig geschreven als altijd, en goed opgebouwd.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 december 2015 - 0:13
Mooi verhaal, Dos. Mooi geschreven ook. Het maakt me nieuwsgierig: zou je lichaam zich bij een epileptische aanval in de lucht inderdaad omdraaien van buik naar rug? Hoe krijg je die omgekeerde R voor elkaar? (leuk gevonden, trouwens ;) )

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 december 2015 - 7:18
het heeft iets wonderlijk ingetogens, wat het mooi maakt, en verder is het prettig geschreven als altijd, en goed opgebouwd.
Ingetogen; ja ik ben bescheiden geweest. In werkelijkheid brak ik twee benen. :) Dank voor je reactie.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 december 2015 - 7:24
Mooi verhaal, Dos. Mooi geschreven ook. Het maakt me nieuwsgierig: zou je lichaam zich bij een epileptische aanval in de lucht inderdaad omdraaien van buik naar rug? Hoe krijg je die omgekeerde R voor elkaar? (leuk gevonden, trouwens ;) )
In zo'n geval draai je inderdaad van buikelings naar ruggelings. (zie http://www.flabber.nl/artikel/man-krijgt-een-epil…) De omgedraaide R heb ik uit het cyrillisch schrift geplukt. Ook jij dank voor je reactie.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 15 december 2015 - 17:15
Ik moest wel om dit stukje lachen. Toen ik voorgangers las, verbeeldde ik me ineens dat er ook een kerk in de lucht zweefde. Het slaat nergens op, dat weet ik ook wel. Wist hij gelijk dat hij een epileptische aanval kreeg, zonder ooit eerder een gehad te hebben? Nee Tja, dat is hij pas later te weten gekomen. Toch? Met andere woorden: mooi verhaal. Je bent inderdaad heel bescheiden door te zeggen dat je maar één been hebt gebroken. Ben je ooit zo hoog in de lucht geweest? Dan bedoel ik niet met een vliegtuig.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 december 2015 - 19:00
Ik moest wel om dit stukje lachen. Toen ik voorgangers las, verbeeldde ik me ineens dat er ook een kerk in de lucht zweefde. Het slaat nergens op, dat weet ik ook wel. Wist hij gelijk dat hij een epileptische aanval kreeg, zonder ooit eerder een gehad te hebben? Nee Tja, dat is hij pas later te weten gekomen. Toch? Met andere woorden: mooi verhaal. Je bent inderdaad heel bescheiden door te zeggen dat je maar één been hebt gebroken. Ben je ooit zo hoog in de lucht geweest? Dan bedoel ik niet met een vliegtuig.
Anderhalf jaar geleden hing ik op drieduizend meter hoogte aan een parachute en een jaar geleden kreeg ik een epileptische aanval, niet in de lucht, maar heel veilig in mijn bed. Een half uur later ontwaakte ik in het ziekenhuis. Weer een half uur later liep ik vrolijk rond alsof er niets gebeurd was. Die attaque was eenmalig en zonder nadelige gevolgen. Wel mocht ik drie maanden lang geen autorijden. Maar volgend jaar ga ik weer paragliden tussen de Oostenrijkse bergen. Heerlijk.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 15 december 2015 - 22:17
Het is dus half autobiografisch. Die dingen heb je dan mooi met elkaar verweven. Raar zo'n aanval. Ga jij maar lekker weer paragliden. Het lijkt mij ook heerlijk om in de lucht te zweven. Het zou trouwens stom zijn als ik het deed.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 december 2015 - 22:35
Het is dus half autobiografisch. Die dingen heb je dan mooi met elkaar verweven. Raar zo'n aanval. Ga jij maar lekker weer paragliden. Het lijkt mij ook heerlijk om in de lucht te zweven. Het zou trouwens stom zijn als ik het deed.
Tja, ik zou het verhaal niet eens half- of deels autobiografisch willen noemen. Ik heb met twee aspecten uit het verhaal ervaring gehad. Meer niet.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2015 - 10:56
Het verhaal komt heel geloofwaardig over, goed verteld. De herhaling van de tranen vind ik ook geloofwaardig en maakt het verhaal rond. Een paar keer lees ik dat je geen introducerende zin moet gebruiken en dat je die dan schrappen moet, maar ik vind dit iets om van geval tot geval over na te denken.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2015 - 15:54
Het verhaal komt heel geloofwaardig over, goed verteld. De herhaling van de tranen vind ik ook geloofwaardig en maakt het verhaal rond. Een paar keer lees ik dat je geen introducerende zin moet gebruiken en dat je die dan schrappen moet, maar ik vind dit iets om van geval tot geval over na te denken.
Odile, dat je geen introducerende zin moet gebruiken zou ik ook wel eens ergens willen lezen, want waarschijnlijk lees ik dan in een adem waarom dat uit den boze is. Dat vind ik interessant te weten. Iets van geval tot geval beoordelen is vaak raadzaam. Bedankt voor je aandacht.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2015 - 19:07
De dood is nooit zo dichtbij geweest.... raakt Wanneer je erge dingen combineert, zoals een aanval en een parachutesprong, kan ik me voorstellen dat de dood nog nooit zo dichtbij geweest is. Ik kreeg eens een keer bijna een aanval na een duik in het water, kon nog net op tijd op de kant klauteren en heb op het droge liggen te spartelen. Een aanval tijdens een luchtduik, lijkt me minstens net zo angstig

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2015 - 21:48
De dood is nooit zo dichtbij geweest.... raakt Wanneer je erge dingen combineert, zoals een aanval en een parachutesprong, kan ik me voorstellen dat de dood nog nooit zo dichtbij geweest is. Ik kreeg eens een keer bijna een aanval na een duik in het water, kon nog net op tijd op de kant klauteren en heb op het droge liggen te spartelen. Een aanval tijdens een luchtduik, lijkt me minstens net zo angstig
Ik wist niet dat je een attaque kunt voelen aankomen. Als dat niet het geval is, ontstaat er voor de betrokkene geen angstig moment. Wel voor de omstanders, die niet allen weten hoe adequaat te reageren. Je kunt beter een aanval op het droge krijgen dan in het water. Er zijn milieubewuste mensen die zo'n situatie uitbuiten en je vuil wasgoed en Dreftpoeder nagooien.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 december 2015 - 22:37
[quote=Dos Wijnhof]
Er zijn milieubewuste mensen die zo'n situatie uitbuiten en je vuil wasgoed en Dreftpoeder nagooien.
Dat meen je niet :eek: , die milieufreaken moeten ze ophangen, het is niet iets waar je mee moet spotten hoor, het is zeer gevaarlijk :D Soms voel ik een aanval tijdig aankomen, er zijn bepaalde signalen die mijn lichaam dan uitzend. Soms ook niet, dan word ik er door overvallen. Ja, het is angstig, wanneer het gebeurd, vooral ook omdat het zo grillig is bij mij. Ik maak er vaak gein over, je moet er dat uithalen wat het voor je draaglijk maakt, nietwaar?