Met twee vrienden zit Tom in zijn achtertuin te kletsen. ‘Hoe is het met je vriendin, Tom?’ vraagt een van hen. ‘Uitstekend. Morgen mag ze naar huis. Vanavond gelukkig voor de laatste keer op ziekenbezoek. Ik word er doodziek van om elke dag zo lang in de bus te zitten.’ Ineens glijdt hij van zijn stoel af en valt op de grond. Zijn lichaam begint te schudden en hij maait wild met zijn armen. Uit zijn mond loopt speeksel. Zijn vrienden schrikken zich wild. ‘Volgens mij heeft hij een epileptische aanval, Bert.’ ‘Ja, we moeten meteen een ambulance bellen.’ Twintig minuten later staat die voor de deur van het ziekenhuis. ‘Maak mij maar los,’ zegt Tom. ‘Het gaat goed met me.’ Als hij op zijn benen staat bedankt hij de broeders voor de lift. Met stevige stappen loopt hij het ziekenhuis in, een brede grijns op zijn gezicht. ‘Een stuk goedkoper dan een taxi en een stuk sneller dan de bus,’ mompelt hij tevreden.