Haring met zuur Zigzaggend laveer ik door de mensenmassa op de dinsdagochtendmarkt. Ik kom hier eigenlijk nooit, maar toen ik vanochtend mijn wekelijkse boodschappenlijst maakte stond daar ineens als uit het niets: Broodje haring Geen ui Wel zuur Het water liep me letterlijk in de mond toen ik de woorden las. Binnen in mij vormde zich een niet te negeren verlangen dat bevredigd moest worden. Daarom heb ik op weg naar mijn doktersafspraak hier op de markt een doelgerichte tussenstop gemaakt. Op mijn route naar de viskraam word ik gebombardeerd met allerlei geurtjes. De frisse citrus geur van de fruitkraam, de gebrande kruidige geur van de noten en olijven kraam, de natte aarde geur van de tuinplantenkraam en de pittige zweetvoeten geur van de kaaskraam. Ik doorloop een heel geurenpallet. Bij de viskraam geef ik mijn bestelling door. “Hier opeten of meenemen, mevrouw?” vraagt de visboer. “Hier opeten!” zeg ik watertandend. Ter plekke verorber ik gulzig met veel smaak mijn broodje haring met veel zuur. Wat opmerkelijk is gezien de afwezigheid van mijn eetlust de laatste tijd. Ik zie mensen enigszins afkeurend kijken naar mijn vreet bui midden op de ochtend. Een half uurtje later zit ik in de spreekkamer van de huisarts, die in de aangrenzende ruimte een aantal tests uitvoert met de door mij meegebrachte urine. Ik maak me toch een beetje zorgen. Het zou toch niks ergs zijn? Je hoort zoveel rare dingen. Bij mijn tante is onlangs darmkanker geconstateerd, dat schijnt erfelijk te zijn. De huisarts komt weer binnen, terwijl hij zijn handen afdroogt. Hij gaat tegenover mij aan zijn bureau zitten. Verontrust kijk ik hem aan. Hij loopt het lijstje met klachten dat we net hebben opgesteld nog even door: moe, lusteloos, geen eetlust, misselijkheid, buikpijn. Dan knikt hij bevestigend. Nu wordt ik helemaal ongerust, waarom zegt hij nou niks! Ineens lijkt hij zich ervan bewust te worden dat ik op een reactie wacht. Hij springt op en steekt zijn hand naar me uit die ik niet begrijpend vast pak. Hij schudt enthousiast mijn arm op en neer: “Gefeliciteerd mevrouw, u bent zwanger!”