Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#75 De keuze

23 november 2015 - 0:42
16.00 uur. Ze is gestopt met tellen van het aantal tl-lampen dat ze ruggelings passeert. Het zijn er veel. Ze ervaart het als vervreemdend om horizontaal vervoerd te worden, vooral door het tempo waarmee dat gebeurt. Ze voelt zich licht in het hoofd en wordt misselijk van het draaien door de gangen. De lift is het ergst, alsof ze ten hemel stijgt. Het draaien en schudden stopt. Ze voelt hoe twee paar handen haar optillen en op een harde ondergrond neerleggen, opent haar dichtgeknepen ogen en blikt in grote gloeiende lampen, recht boven haar. Dan schuift een gezicht tussen het licht en haar knipperende ogen. Ze brult als een gewond dier wanneer de mond in dat gezicht zich opent in een grijns: "Zo, Anna, daar ben je dan. Je weet wat ik je beloofd heb!" 15.00 uur. Anna loopt, negen maanden zwanger, in de Schwarzeneggerstraat. Ze is onderweg naar haar vriendin, Sandra, wanneer ze overvallen wordt door een wee. Ze blijft rustig, pakt haar mobiel uit haar jaszak en belt Sandra om te vertellen dat ze naar het ziekenhuis gaat, twee straten verderop. Dan belt ze Herman om te zeggen dat "het" begonnen is. Ze spreken af dat ook hij zo gauw mogelijk naar het ziekenhuis komt. Na de tweede wee zoekt ze even steun tegen de muur van het restaurant waar ze net voorlangs loopt. Ze kijkt op en ziet een man vanaf de andere kant van de straat strak naar haar kijken. Ze voelt een koude windvlaag en huivert. De man steekt de straat over, pakt haar arm en vraagt: " Welk leven moet ik sparen, Anna, jouw leven, of dat van je kind?" " Ga weg engerd! Ik ken jou niet." zegt Anna. "Wie ben je? Hoe ken je mijn naam?" "Ik ken iedereen en als jij geen keuze maakt Anna, dan doe ik dat." Met die woorden verdwijnt de man, richting ziekenhuis.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 8:57
Bijzonder verhaal omdat wat later komt eerst komt. Dit kan de lezersdroom wel verstoren, dus is riskant en wordt afgeraden. Pas aan het einde begrijpen we dat het eerste stuk zich in het ziekenhuis afspeelt. Het boze oog is wellicht het personage dat aan het einde van het verhaal de afschuwelijke boodschap overbrengt. Je hebt de neiging al te creatief met taal om te gaan door bijvoorbeeld een lidwoord te schrappen. Dit leest niet prettig, maar je durft wel te spelen met taal en vervalt niet in clichés.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 17:55
@Willemina, de dood als het boze oog is wel ultiem. Kan je nu zelf als moeder kiezen? Doe mij maar of doe maar het kind? Waarom noem je de straat naar Schwarzenegger? Je hebt er vast een bedoeling mee. :nod: Namen die sterk op elkaar lijken, hier Sandra en Sander, zou ik persoonlijk vermijden. Ergens ben ik in verwarring. Waarom wordt Anna meteen op een harde ondergrond gelegd met lampen zoals op de ok? Kan ze niet meer normaal bevallen door de gluup aan de overkant? Heeft die het al meteen uitgemaakt? Ze kreeg heel rustig haar eerste wee. Spreek je met je man af als je bevalt? Of laat hij alles uit zijn handen vallen en komt aanscheuren? Willemina, je hebt ontegenzeggelijk lef in je teksten. Ik blijf je plagen en volgen. Het omdraaien van je alinea's zorgde in deze wel voor enige verwarring.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 21:42
Een eng verhaal, Willemina. De omgekeerde volgorde vind ik geen bezwaar, ik moest het toch twee maal lezen. Het einde verwart me. Wie is die vreemde man die ze niet kent en die richting ziekenhuis loopt? Is het dezelfde die haar op de O.K. begroet? Waarom wordt ze getroffen door een boos oog?

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 22:41
Odilia, Dank voor het lezen en je feedback. Je leest scherp. Het ontbreken van een lidwoord had een typo kunnen zijn maar is inderdaad een bewuste keuze. Ik vind het fraaier zonder. Het boze oog is de twijfel, de angst een verkeerde beslissing te nemen. Soms heb je het gevoel geen keuze te hebben, lijkt het onmogelijk te kiezen. Maar, kies je niet, dan wordt de keuze voor jou gemaakt en heb je er zelf geen invloed op.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 23:13
Mili, Je bent ook al zo achterdochtig. Wat is dat toch hier op dit forum :). Schwarzeneggerstraat. Ach, je zou ook kunnen lezen "zwarte neger straat", het klinkt bijna gelijk. Het boze oog heb ik hierboven uitgelegd. Mijn verhaal gaat over angst en keuzes maken. Kies je voor het opnemen van vluchtelingen dan kies je mogelijk voor een miskraam in de vorm van een economisch bankroet. Of baar je dan juist kinderen die voor je oude dag gaan zorgen? Hebben westerlingen dan nog wel een eigen identiteit? Het eerste deel geeft angst weer en het gevoel van machteloosheid. Het tweede deel gaat over besluiteloosheid. Iets waar de Europese leiders op dit moment nogal last van hebben. Wachten ze te lang dan is de kans op een nieuwe oorlog groot. WO 2 werd mede veroorzaakt door besluiteloosheid. Het restaurant spreekt denk ik wel voor zich (Parijs)? Beetje vergezocht? Misschien wel maar we beleven onzekere angstige tijden waarin de dood niet ver weg is. Bedankt voor je tips. Ik zal ze zeker gebruiken.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 23:15
Goed geschreven. Leuke constructie met die flashback. De situatie was mij meteen duidelijk. Ik vind het begin van het tweede deel wel gortdroog. Daar had best wat meer emotie en/of spanning voelbaar mogen zijn. Kindje komt! Graag gelezen.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 23:43
Dos, Dank voor het lezen en reageren. De man is inderdaad dezelfde. Waarom ze wordt getroffen door het boze oog? Waarom niet? Het boze oog lijkt nogal willekeurig tewerk te gaan. Of toch niet? :confused:

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 november 2015 - 23:48
Ostinato Leuk om te lezen hoe iedereen verschillend reageert op een stukje tekst :). Het tweede deel, dat eigenlijk het eerste deel is, begint kalm, beheerst en rustig. Er was nog geen spanning, angst of keuzestress. Die kwam later pas. Bedankt voor het lezen en je feedback.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
24 november 2015 - 19:52
Ik vind de tijden geen probleem. Ik denk dat de harde ondergrond een bed is in de operatiekamer. Het boze oog kan alles en is nu eenmaal gemeen. Ik hoef niet te weten voor wie ze heeft gekozen. Best een leuk stukje om te lezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2015 - 20:35
De omdraaing van de tijd werkt wat mij betreft wel. De eerste scene leek me duidelijk - ik dacht zelfs aan een bevalling, meer dan een andere operatie, maar waarschijnlijk omdat ik de opdracht kende en boze ogen vooral rond bevallingen opduiken. Na 1 wee direct naar het ziekenhuis aftaaien en daar dan ook nog eens horizontaal afgevoerd moeten worden, verbaasde mij vervolgens dan weer wel. De Schwartzeneggerstraat leidde mij af. Je hele dubbele laag in #6 had ik er niet in gezien of gezocht; ook het restaurant niet.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2015 - 21:34
Tja, Bedankt voor het lezen en reageren. Wanneer ik "best een leuk stukje " lees krijg ik wel een beetje last van prestatie dwang ;)

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 november 2015 - 22:37
Schrijvenmaar, Negen maanden zwanger in de Schwarzeneggerstraat. Zeven zwarte zwanen zwommen in de Zuiderzee. Voor mij klinkt taal zoals muziek klinkt voor de musicus. Maar ja, Mili noemt mij een rare schrijfster. Laten we het daar maar op houden :nod: Ik heb soms de neiging dingetjes te (ver)stoppen in tekst. De laag in dit verhaal is alleen voor mij bestemd en niet te herkennen door de lezer. Hoeft ook niet. Ik heb jaren geleden vooral gedichten geschreven en daarin zat vaak een tweede laag. Nouja wat veel woorden. Bla bla. Op naar de volgende opdracht ;)

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
24 november 2015 - 23:32
Haha. Best wel vond je een beetje mager? Ik ben niet zo van het complimenteuze maar ook niet van het afzeikerige. Best wel is dus best wel een compliment.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2015 - 9:43
Hoewel ik nauwelijks een beelddenker ben, zag ik hier toch voor me dat ze door Arnie in de hoek gedreven werd ... "ail bie bak"