Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 18:02

#73 Candlelight

"Kom eens met je luie kont van het aanrecht!" Ina schuift haar bord in de vaatwasser en duwt met haar schouder kort tegen de lange benen van Peters kind. "Ja, zucht maar, ik heb nog meer te doen vanavond." Marja wipt van het aanrecht. "Het zal eens niet zo zijn!" En met een "Mam had wel altijd tijd," loopt ze, elke voet nadrukkelijk neerzettend, de keuken uit. Ina haalt diep adem. Dat gaat weer een gezellige avond worden. Een gemiste kans, kind. Dit was een aanrechtmoment. Weet je nog? Ja mam, maar ik had een stille hoop. Met z'n drieën eten en dat het dit keer misschien wel plezierig zou worden. Eerst belde Peter om te zeggen dat het wat later werd. Nou, dat "wat" is intussen 'heel wat" geworden. Hij is er nog niet. Ina werpt een blik op de klok. Acht uur! Ze schept de afgekoelde aardappelen, de bietjes en het gehaktbrood in drie verschillende bakjes. Die kan Peter straks mooi in de magnetron zetten. Als hij tenminste niet ergens onderweg van die ongezonde troep gekocht heeft. Vervolgens appte Marja dat ze "van het aanbod af zag" en liever bij een vriendinnetje at. En dus bleef Ina in haar eentje zitten met de warme prak. Ze spitst haar oren. Vreemd, normaal gesproken volgden op "mam had", slaande deuren, stampende voeten en luide muziek. Nu blijft het stil. Nieuwsgierig, en ook een tikkeltje ongerust, opent ze de deur naar de zitkamer. Haar ogen registreren gesloten gordijnen, brandende waxinelichtjes, kaarslicht en een kalme Marja, die met opgetrokken knieën op de bank zit. De moeheid, die al weken op Inas schouders drukt, lijkt er van afgetild te worden en de woorden "ik hou van je" smelten in haar keel. Ze houdt ze binnen, slikt ze door. Te vroeg kind. Daarvoor is het nog te vroeg. Ik weet het mam. Ik weet het.

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 10 november 2015 - 18:58
@Willemina, ik ga je even afmatten. ;) - Ina schuift haar bord in de vaatwasser; ze heeft dus al gegeten? - Vanaf: een gemiste kans moet ik nadenken. Wie zegt dit? Ik kom er halverwege het verhaal achter, jij vertelt het op het eind. Alleen het resultaat van zoveel nadenken - ben ook maar een blondje - is dat ik het niet meer leuk vind. Waarom moet ik zoveel nadenken van de schrijver over een op zich huiselijk tafereel? - werpt een blik op de klok, tikkeltje cliché, toch? - Dan appt het aanrechtkind dat ze elders eet? Eerst dacht ik, fijne communicatie om elkaar in hetzelfde huis te wappen. Maar bij een vriendinnetje eten kan alleen maar elders zijn. - En dan zit Ina alleen met de prak nadat ze zelf al heeft gegeten? - Dan blijkt Marja alsnog in de woonkamer te zitten? Onlogisch, Willemina, voor mij dan. Ben benieuwd hoe anderen je lezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 10 november 2015 - 19:42
Een witregel achter 'warme prak' zou het wat duidelijker maken, dat er een tweede alinea is met een flashback. Een blik op de klok werpen is legitiem. Het is een cliché waaraan iedereen zich schuldig maakt in het dagelijks leven. (Naar de verspringende wijzer kijken, of iets in die trant, dat is echt afgezaagd.)

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 10 november 2015 - 19:44
Dag Willemina, een moeilijk stukje, hoor, om te lezen en te begrijpen, maar ik begrijp ondertussen dat beide "vrouwen" nog niet bekomen zijn van het overlijden van hun respectievelijke moeders. Als je dat eenmaal "door" hebt, is het een mooi, fijngevoelig stukje en neem ik de onwaarschijnlijkheden van de details er graag bij. :o De luie kont alinea vind ik wat storend. Waarom niet wat beleefder met elkaar omgaan?

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 10 november 2015 - 21:01
Ik zie de onduidelijkheid niet, maar dat kan aan mij liggen. Het heeft volgens mij een echte Libelle-kersteditie-fibe, als ik dat zo mag zeggen. Wel ben ik gefascineerd door de drie verschillende bakjes, waarom niet gewoon bij elkaar ...?

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 10 november 2015 - 21:53
Hoe een gespannen relatie kan ontspannen als men met elkaar communiceert. :nod: De flashback was mij ook niet helemaal duidelijk. En de laatste twee zinnen vind ik niet soepel lezen. Inderdaad, waarom niet gewoon 1 bakje?? ;) Verdriet als gemeenschappelijke factor is een mooi gegeven.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 22:56
@Willemina, ik ga je even afmatten. ;) - Ina schuift haar bord in de vaatwasser; ze heeft dus al gegeten? - Vanaf: een gemiste kans moet ik nadenken. Wie zegt dit? Ik kom er halverwege het verhaal achter, jij vertelt het op het eind. Alleen het resultaat van zoveel nadenken - ben ook maar een blondje - is dat ik het niet meer leuk vind. Waarom moet ik zoveel nadenken van de schrijver over een op zich huiselijk tafereel? - werpt een blik op de klok, tikkeltje cliché, toch? - Dan appt het aanrechtkind dat ze elders eet? Eerst dacht ik, fijne communicatie om elkaar in hetzelfde huis te wappen. Maar bij een vriendinnetje eten kan alleen maar elders zijn. - En dan zit Ina alleen met de prak nadat ze zelf al heeft gegeten? - Dan blijkt Marja alsnog in de woonkamer te zitten? Onlogisch, Willemina, voor mij dan. Ben benieuwd hoe anderen je lezen.
Mili, dat afmatten gaat je niet lukken :) Als schrijver vind ik dat je best mag nadenken over het beschrevene (ik doe niet anders bij jouw verhaaltjes ;) ), zelfs wanneer het een huiselijk tafereel betreft. Stel, dat je niet hoefde na te denken, hoe dodelijk saai zou het stukje dan wel niet zijn. Ik bedoel maar, het klassiek verhaaltje (alleen de titel al, oeff): opstandige puper, tegen de volwassenheid aanhikkend, gebruikt haar stiefmoeder als boksbal om haar verdriet tegen uit te kloppen. De enige variant die ik kon bedenken was dat stiefmama dan ook maar zonder moeke moest komen te zitten. Hebben ze toch nog iets gemeen. Dat je moeite had met het tijdsverloop ligt aan mij. De witregel vergeten toe te passen. Dat ga ik alsnog doen. Ik hoop je gauw weer te lezen. PS Verdikkeme, je hebt me toch weer te pakken. De laatste twee zinnetjes maar weglaten hè. Dank voor je Mili-blik en commentaar! PS2 Nog lang geen evenknie. Nog lang niet, maar scherper, ja dat moet wel lukken :D

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 22:17
Een witregel achter 'warme prak' zou het wat duidelijker maken, dat er een tweede alinea is met een flashback. Een blik op de klok werpen is legitiem. Het is een cliché waaraan iedereen zich schuldig maakt in het dagelijks leven. (Naar de verspringende wijzer kijken, of iets in die trant, dat is echt afgezaagd.)
Angus, Dank voor je feedback. De witregel zal ik toepassen.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 22:37
Dag Willemina, een moeilijk stukje, hoor, om te lezen en te begrijpen, maar ik begrijp ondertussen dat beide "vrouwen" nog niet bekomen zijn van het overlijden van hun respectievelijke moeders. Als je dat eenmaal "door" hebt, is het een mooi, fijngevoelig stukje en neem ik de onwaarschijnlijkheden van de details er graag bij. :o De luie kont alinea vind ik wat storend. Waarom niet wat beleefder met elkaar omgaan?
Blavatski, je hebt het inderdaad "door". :) Ehm.. onwaarschijnlijkheden van de details? Welke details zijn onwaarschijnlijk dan? "Luie kont" is een doodnormale Nederlandse uitdrukking, die totaal niet als onbeleefd wordt ervaren, n.m.m. Dank voor het lezen en reageren.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 22:32
Ik zie de onduidelijkheid niet, maar dat kan aan mij liggen. Het heeft volgens mij een echte Libelle-kersteditie-fibe, als ik dat zo mag zeggen. Wel ben ik gefascineerd door de drie verschillende bakjes, waarom niet gewoon bij elkaar ...?
Schrijvenmaar, Leuk: Libelle-kersteditie-fibe. Dat geeft het candlelight gehalte wel ongeveer weer ja. :) Die drie bakjes. Tja, in de eerste plaats heb ik persoonlijk een hekel aan door elkaar gehusseld voedsel dat in één bakje bewaard wordt. Zo onsmakelijk om te zien, brr. In de tweede plaats had ik in eerste instantie een bedoeling met die drie bakjes maar daar werd het verhaal te lang voor, zonder iets extra's toe te voegen. De drie bakjes staan voor de drie persoonlijkheden, Peter, Ina en Marja. Samen vormen ze een opgewarmd gezin. Nou ja, je moet er maar op komen hè? ;) Dank voor het lezen en je commentaar. Ik heb niet eens gejankt, grijns.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 22:36
Hoe een gespannen relatie kan ontspannen als men met elkaar communiceert. :nod: De flashback was mij ook niet helemaal duidelijk. En de laatste twee zinnen vind ik niet soepel lezen. Inderdaad, waarom niet gewoon 1 bakje?? ;) Verdriet als gemeenschappelijke factor is een mooi gegeven.
Marietje, Inderdaad. In gesprek blijven is bijna altijd de beste optie :nod: De flashback is nu waarschijnlijk duidelijker. Ik heb een witregel toegepast. De laatste twee zinnen mogen van mij best een beetje stroef lezen. Dat past wel bij de voorzichtige toenadering, die eerst nog een beetje stroef is. De bakjes heb ik zojuist uitgelegd in mijn commentaar aan Schrijvenmaar. Dank voor het lezen en reageren.

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 10 november 2015 - 23:03
Een opgewarmd gezin ... daar zou ik in elk geval niet opgekomen zijn. En dat in drie afzonderlijke bakjes. (Ik hoor nu trouwens wel elke keer als ik die lijst titels op het forum zie in gedachten Jan van Veen brommen)

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 23:06
Allen, "Marja," zegt ze, "ik begrijp heus wel dat jij je echte moeder mist." "En ik begrijp ook best, Ina, dat jij jouw moeder mist." Deze laatste twee zinnetjes heb ik verwijderd.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 10 november 2015 - 23:11
Een opgewarmd gezin ... daar zou ik in elk geval niet opgekomen zijn. En dat in drie afzonderlijke bakjes. (Ik hoor nu trouwens wel elke keer als ik die lijst titels op het forum zie in gedachten Jan van Veen brommen)
Hahahahahaha.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach M… 17 november 2015 - 15:23
Beste Willemina, Lief verhaal. Het leven zonder moeder is vaak toch een loeder :). Wel nog een paar aandachtspuntjes: - Let op de alinea's. Bij een handelende en sprekende persoon blijven tekst en handeling in dezelfde alniea. dat leest namelijk een stuk makkelijker. Nu moest ik drie keer kijken voor ik doorhad wie de teskt in regel 1 en 3 uitsprak (allebei Ina, toch?). "Kom eens met je luie kont van het aanrecht!" Ina schuift haar bord in de vaatwasser en duwt met haar schouder kort tegen de lange benen van Peters kind. "Ja, zucht maar, ik heb nog meer te doen vanavond." - Overigens vind ik luie kont ook niet erg positief - maar ik begrijp dat Ina geïrriteerd is door de gang van zaken. - Ik zou in de tweede alniea de flashbacks bij elkaar zetten. Dat maakt het geheel een stuk leesbaarder. Dus: Peter belde. Marja appte. Ina kijkt op de klok, etc. - Derde alinea, 2e zin: 'volgden' mag 'volgen' zijn. Zo gaat het immers altijd? - Tussen het en mam mag een komma. Bedankt voor je bijdrage!

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 19 november 2015 - 12:26
Beste Merel, Bedankt voor je reactie! Ik kan er wel wat mee. Luie kont heb ik eens bij Google ingetypt en het is toch echt een hele normale Nederlandse uitdrukking. Het heeft niets met onbeleefdheid te maken en ik ervaar het zelf ook niet als minder positief. Maar misschien wordt deze uitdrukking in het Westen van het land intussen vervangen door `luie gat` of `luie bibs`? Waarom dat dan positiever zou zijn dan "luie kont" is mij echter een volkomen raadsel, maar soms raken gewone woorden (ineens) uit de gratie en worden ze ordinair gevonden.