Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 73 - Drie generaties

Hij wenkte en hij keek naar mij 'Kom jíj maar even hier' zei hij En ik, ik twijfelde En nog Ik ging, wel schuifelend, maar toch Daar zat ik, bij fluweel op schoot De drukte om mij heen genoot Ikzelf voelde slechts rode wangen Mijn hart dat bonsde Van verlangen? Mijn moeder is zo heel ver weg Ik ruik mottenballen en ik leg mijn handje en mijn goed fatsoen in de zijne van katoen Ik wilde graag maar plots niet meer Die goede man ziet mij niet weer Dat hart van suiker is 't niet waard Ik neem afscheid van die kriebelbaard! En rennend schenk ik zonder smart mijn moeder dan mijn kinderhart Verbannen was sindsdien voorgoed dat laffe circus, staf en roet Tot ik je meenam, naar de haven Waar het suikerhart nog lag begraven Je kijkt me vol verwachting aan Sjort aan mijn been, tot we daar staan De witte handschoen raakt mij, even Dan wenkt hij jou Ik ben gebleven

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Elyse, ik was simpelweg verrukt toen ik dit las. Grote klasse. Je zette me wel aan tot enig gepieker wanneer een nieuwe zin nu wel of niet een hoofdletter verdient. Niet dat ik het weet overigens. Je hebt er een groot goed aan gedaan het suikerhart weer op te graven en je ontvankelijk op te stellen voor de of was het een goedheiligman. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Elyse, Wat een heerlijk gedicht! Een heel bijzondere band, waar wij ons allemaal wel iets bij voor kunnen stellen. Ik ben zelf moeder en kreeg nota bene tranen in mijn ogen bij de laatste strofe ;). Ik heb er ook weinig meer aan toe te voegen, eigenlijk. Er zijn twee zinnetjes die voor mij minder goed in het geheel passen: `Van verlangen?' en 'Tot ik je meenam, naar de haven'. Ik vind 'verlagen' niet zo lekker in de context passen. Een eenduidig alternatief is er echter ook niet zo 1-2-3 te vinden. Wat betreft 'Tot ik je meenam, naar de haven', daar zou ik voor de nadruk je door jou vervangen. Het draait voor mijn gevoel om het kind, die zorgt ervoor dat de stap gezet wordt. Hoe dan ook, een schitterende bijdrage. Heel erg bedankt.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Elyse, ik heb het niet zo voor die goed heiligman; hij kwam in mijn kindertijd wel voor mijn halfbroer en halfzusje, maar in mijn schoen lag er niets. :o Maar ondanks alles, je gedicht vind ik heel mooi!

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Janp, Willemina, Marietje, Mili, schrijvenmaar, schrijfcoach Merel en Blavatski: bedankt voor het lezen en jullie complimenten, met dank ook aan mijn moeder, mijn zoon en de Sint (hoewel ik hem nog steeds wat griezelig vind). @Mili: die hoofdletters, ik weet het niet. Als er voor mijn gevoel een nieuwe zin begint, maar in rijm vind ik dat altijd een moeilijk gegeven en het is bij nader inzien inderdaad niet echt logisch in dit gedicht. Er zijn vast regels voor. Ik ga voortaan denk ik maar voor alleen een hoofdletter aan het begin van een nieuwe strofe, of iedere nieuwe regel een hoofdletter of helemaal geen hoofdletters. Nou ja, nu weet ik het nog steeds niet. Ik zal er voortaan in ieder geval beter over nadenken. :{} @schrijfcoach Merel: allereerst mijn dank voor je tranen, een groot compliment, en je feedback. Ik snap wat je bedoelt en ga nadenken over een alternatief voor 'verlangen'. Ik dacht dat het in een Sinterklaasliedje voorkwam (daar heb ik bewust woorden uit gebruikt), maar ik vergiste me met 'verwachting'. 'Tot ik jou meenam naar de haven' kan, en ik snap waarom, maar dat vond ik niet mooi i.v.m. twee keer 'jou' in dezelfde strofe ('dan wenkt hij jou', een paar zinnen verder). Of is dat niet storend? En misschien nog tips over het gebruik van hoofdletters in gedichten? Bij voorbaat dank!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Janp, Willemina, Marietje, Mili, schrijvenmaar, schrijfcoach Merel en Blavatski: bedankt voor het lezen en jullie complimenten, met dank ook aan mijn moeder, mijn zoon en de Sint (hoewel ik hem nog steeds wat griezelig vind). @Mili: die hoofdletters, ik weet het niet. Als er voor mijn gevoel een nieuwe zin begint, maar in rijm vind ik dat altijd een moeilijk gegeven en het is bij nader inzien inderdaad niet echt logisch in dit gedicht. Er zijn vast regels voor. Ik ga voortaan denk ik maar voor alleen een hoofdletter aan het begin van een nieuwe strofe, of iedere nieuwe regel een hoofdletter of helemaal geen hoofdletters. Nou ja, nu weet ik het nog steeds niet. Ik zal er voortaan in ieder geval beter over nadenken. :{} @schrijfcoach Merel: allereerst mijn dank voor je tranen, een groot compliment, en je feedback. Ik snap wat je bedoelt en ga nadenken over een alternatief voor 'verlangen'. Ik dacht dat het in een Sinterklaasliedje voorkwam (daar heb ik bewust woorden uit gebruikt), maar ik vergiste me met 'verwachting'. 'Tot ik jou meenam naar de haven' kan, en ik snap waarom, maar dat vond ik niet mooi i.v.m. twee keer 'jou' in dezelfde strofe ('dan wenkt hij jou', een paar zinnen verder). Of is dat niet storend? En misschien nog tips over het gebruik van hoofdletters in gedichten? Bij voorbaat dank!
Wat ik hier zie qua hoofdletters is dat je in principe in een nieuwe zin een hoofdletter aanhoudt. Dat lijkt me prima, er is geen vaste richtlijn voor een gedicht - zeker niet in deze tijd van het jaar ;). Ook zonder punt kan een zin een zin zijn, tenslotte. Let dan wel op je korte middenstukje, bij `Van verlangen'. Ik snap dat je daar nadruk wilt geven, maar daar hoeft de hoofdletter dan weer niet. Verder ben ik helaas niet tot in de puntjes in gedichten onderlegd, dus daar laat ik het ook bij. Ik zou zelf geen moeite hebben met twee keer 'jou' in dat stukje. Je hebt ook meerdere keren 'je' , dus voor de afwisseling zou het wel kunnen. Je nadruk op het kindje komt dan alleen wel wat eerder naar voren, en de vraag is of je dat zou willen :).