‘Ach wat heerlijk, een open haard. Mag ik?’ Krijn wijst naar de bank. Antje klopt minzaam glimlachend naast haar op het kussen en Krijn ploft neer. ‘Dit had mijn duffe hoofd net nodig, Wat een dag.’ Krijn steekt zijn hand uit: ‘Hi, ik ben Krijn. Sales. Azië.’ Antje schudt zijn hand. ‘Antje. Ik doe iets met implementatie van nieuwe PHP code in onze backend office.’ Ze lijkt even overrompeld. Krijns gezicht vertrekt licht. ‘Iets met PHP code,’ stamelt ze verbaasd, ‘mijn God, ik heb, geloof ik, vanavond veel drank nodig.’ Krijn knipoogt maar schrikt van zijn overmoed en stamelt: ‘Waar is de rest toch?’ ‘Volgens mij bleef iedereen bij die communicatietrainer hangen.’ ‘Uitslovers.’ In zijn ooghoek ziet Krijn de opborrelende irritatie bij Antje: ’En de taal die die gasten uitslaan.’ Antje veert op: ’Wow, man, hou op. “Niet te veel onbepaalde voornaamwoorden. Blijf concreet. Straks mag je je feedback delen.”’ Krijn grinnikt: ‘Feedback, naar straf vragend voornaamwoord.’ ‘Ja,’ brult Antje, ‘ik doe mee. Lekker meppen. Meppen, knokkend hulpwerkwoord.’ Krijn ruikt zijn kans: ‘Zal ik even nieuwe drankjes halen?’ Drankje, bijvoeglijk sfeerwoord. Antje wipt haar wenkbrauw twee keer op. ‘Wat denk je nou? Dat ik een makkelijk meisje ben? Makkelijk. Meewerkend voornaamwoord.’ ‘jij? Ik hoop het. Hoop, persoonlijke voorkeurwoord,’ grijnst Krijn en stuift naar de bar. Krijn zet de prosecco’s voorzichtig neer en nestelt zich naast Antje; iets dichter dan eerst. ‘En? Hoe staat het ervoor? Het, opgewonden lidwoord.’ ‘Niet zo snel cowboy, eerst mij nog een beetje verwennen.’ Verwennen, wederkerige dienst naamwoord.’ Antje kruipt tegen Krijn aan. ‘Laat dat maar aan mij over. Maar, voeg-daad-bij-woord-woord.’ ‘O o!’ veinst Antje schrik, ‘maar is hier geen voegwoord.’ Krijn knijpt in haar neus: ‘Pas jij nou maar op je telwoord.’ Antje spint. ‘Hmhm, aanmoedigend tussenwerpsel. ‘Zullen we lekker naar boven gaan?’ lispelt Krijn. Lekker. Meevragend voorspelwoord.’ Ze zucht. ‘Maar we moeten morgen weer vroeg op. Vroeg, betrekkelijk kut voornaamwoord.’ ‘Hè jammer. Jammer, aflopende sisserwoord.’ ‘Misschien vrijdag? Zaterdagochtend vrij. Vrij, uitnodigend bijslaapwoord.’ ‘Deal.’ Krijn steekt weer zijn hand uit. Antje pakt hem, houdt hem even vast. ‘Of toch nu?’