Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#72 Citroen

De koelkast was minstens een week niet geopend en toch was de eerste geur die mijn neus bereikte fris en zoetig. Meteen ben ik het kleine meisje dat in de keuken van mijn tante staat. Ik heb keelpijn en ze geeft me citroenwater met suiker. Ik logeerde altijd bij mijn tante als mijn moeder op reis was. En iedere keer veinsde ik keelpijn. Of koorts. Of algehele malaise. Waardoor ik toch echt citroenwater nodig had. Mijn tante maakte liters en liters. Verse citroenen, de beste vitaminen, zei ze dan. Het rook bij mijn tante altijd precies zoals nu haar koelkast ruikt. Fris. Zoet. Zurig. Ze werd zelf ook zurig. Mijn tante. Ze mopperde. Op haar zus, mijn moeder. Vond haar slordig en vies en niet goed voor mij – ‘dat sneue kind’- zorgen. Terwijl ze zelf steeds schoner er schoner werd. ‘Geen ziektekiemen in mijn huis’. Logeren mocht ik nog wel, maar mijn tante liep alleen maar heen en weer in jurkjes met hooggesloten boorden. Huidkleurige pantykousen in schoenen waarvan de hakjes driftig op het laminaat tikten. In haar hand een ragebol, poetsdoek, emmer of dweil. Soms alle vier tegelijk. Als ik kuchte trok ze haar lippen rimpelig, alsof ze in een zure citroen had gebeten. Ik moest de inhoud van het glas achter elkaar leegdrinken. Toen ik van haar alleen nog maar op de bank mocht zitten (niet tegen de leuning, die was net schoon), wilde ik er niet meer logeren. Ik vond het eng steriel en sprak haar weinig. Ik ben al meer dan een jaar niet meer op bezoek geweest. Ze was een levend skelet zei mijn moeder, 35 kilo. Eergisteren begraven. Ik mag haar schone huis leegruimen. In de koelkast liggen zo’n 40 flesjes. Bovenin ligt een briefje. ‘Lieve nicht, een slokje citroenwater voor alle dagen dat je me het afgelopen jaar niet bezocht.’

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mooi verhaal.....ook de wending van graag naar tante gaan als kind en hoe de tante dan ontspoort en ze niet meer wil gaan... de laatste zin is wel triest, voor elke dag dat je me niet bezocht een slok citroenwater..... ik kan me meteen ook voorstellen hoe haar laatste jaar/jaren er uit hebben gezien (tante)

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooie weergave van de gedachten van de hoofdpersoon in deze innerlijke monoloog. Tante en de hoofdpersoon zijn duidelijke karakter met een ontwikkeling. De geur van citroenen is origineel verwerkt in het beeld van tante en nichtje. De laatste zin is triest en ook zuur.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zeker een mooi verhaal met een krachtige laatste zin die meer zegt dan de woorden die gebruikt zijn. Heel knap. Ik volg het verhaal helemaal. Klein dingetje. Laatste stuk van de eerst alinea schrijf je: Het rook bij mijn tante altijd precies zoals nu haar koelkast ruikt. Zou hier niet moeten staan: ...zoals het nu in haar koelkast ruikt.