Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 28 oktober 2015 - 21:26

#72 tantes koelkast

wekelijkse schrijfopdracht #72: tantes koelkast Ik trek de koelkast open. Leeg. Citroentjesfris. Wat had ik anders verwacht? Tante Olga die de keuken binnenstapt en met de fles in haar hand naar de koelkast gebaart. “Pak jij wat kaasjes erbij, schat?” Kaasjes. Dat heb ik lang niet meer gedaan. Weinig lol ook, in je eentje. Hoewel een goeie Reblochon niet gek zou zijn. Of een Fourme d'Ambert. Zouden ze die gewoon bij de supermarkt hebben? Moet ik toch eens naar kijken. Pure chocolade zou trouwens ook lekker zijn. Dat is ook alweer lang geleden. Bonbons, misschien. Kaasjes en bonbons. Maar dan wel goede. En een flesje port. Een klein eenpersoonsfeestje ter ere van Olga, dat heeft ze wel verdiend. En ik ook. Misschien wel. Wat is die koelkast toch leeg. Blinkend en schoon. Mijn koelkast moet eigenlijk ook weer eens uitgemest worden. Dat restje rijst van maandag ga ik niet meer eten. Wat voor troep ligt er nog meer in te rotten? De ketchup zal onderhand wel al verlopen zijn. Hoe lang ligt die er al? Ik kocht hem voor Arie. Dat is al meer dan een jaar, dan. Meer dan een jaar. Och, Olga. Olga met je mooie, schone koelkast. Zijn er kaasjes waar je nu bent? Geniet je van de dood als van het leven? Waarom genoot je eigenlijk zo. Jij was toch ook alleen?

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 28 oktober 2015 - 21:57
schrijvenmaar, contemplatie voor de koelkast. Mooi. deze:
Olga met je mooie, schone koelkast.
zeldzaam mooie zin, zowel qua ritme als inhoud.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 28 oktober 2015 - 22:23
Een koelkast die eens niet stinkt, die geen geur verspreidt, of het zou een citroen-frisse moeten zijn. Als Olga een eenpersoonsfeestje heeft verdiend, waarom jij dan misschien ook wel? Waarom genoot je eigenlijk zo, Olga? Omdat ze zich een goeie Reblochon en een Fourme d'Ambert en pure chocola en de beste bonbons en liters port permitteerde, ook al moest ze daar in haar eentje van genieten. Wordt tijd dat jij dat ook gaat doen. Ook al ben je alleen. Neem een voorbeeld aan je tante Olga. Ook wat haar koelkast betreft. Mooie mijmering.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 28 oktober 2015 - 22:41
Idd een mooie mijmering. :thumbsup: Een zeldzaam schone koelkast als kluis voor haar lekkernijen. ;) Als ik de HP was zou ik haar wijze les opvolgen. :nod:

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 28 oktober 2015 - 23:05
@schrijvenmaar, voor mij ligt de essentie besloten in je laatste alinea waarin o's allitereren. Ik vroeg mij af, jouw mooie verhaal lezend, waarom ik zo kritisch word/ben. Ik viel over het verkleinwoord van kaas. Waarom kaasjes? Het deed me denken aan iemand die zei: ga je mee naar dat restaurannetje? Reblochon en Fourme d'Ambert zijn prachtkazen. Voor mij dus geen kaasjes. Hoewel tante Olga zich zo heeft kunnen uitlaten. [Dat is al meer dan een jaar, dan. Meer dan een jaar.] Waarom deze herhaling?

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 28 oktober 2015 - 23:39
Mooi subtiel weergegeven hoe het leven van de hp er (op dit moment) uit ziet. Tante had haar leven daarentegen wel op orde, zo te lezen, en wist er ook wel van te genieten. Mooi beschreven en geschreven.

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 29 oktober 2015 - 20:47
Dank allen voor jullie reacties. Is niemand verbaasd dat de laatste zin wel een vraagteken heeft en die daarvoor niet? @Mili: ik waardeer je kritische jou sowieso zondermeer, altijd. Daarbij word ik zelf ook snel kregel van verkleinwoorden, dus je zette me ernstig aan het denken over de kaasjes. Het heeft iets ouwe wijverigs, ja, achter dat excuus kan ik me verschuilen, want dat vind ik hier passen. Maar ik kan niet ontkennen dat ik toch kennelijk zo oerhollands ben (ondanks verschillende buitenlandse adressen) dat ik bij kaas aan van die grote gele dingen denk. Kaasjes zijn nu eenmaal alle kaassoorten die simpelweg kleiner van stuk zijn dan de Hollandse kazen, ongeacht of hun smaak wat mij betreft hoofdletters en uitroeptekens verdient. De herhaling is nu wel erg herhaald, wellicht, zeker met al die dans. Eerst was het nog 'zeker een jaar' en daarna pas 'meer dan een jaar'. Maar het overvalt mijzelf zo dikwijls als ik me realiseer hoe lang geleden iets gebeurd is, dat ik me dan daarna nog even kort verbaas dat het echt al zo lang is. Daar komt het vandaan, vrees ik. De conclusie lijkt hier toch vooral dat ik ernstig aan het verouwewijven ben.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 29 oktober 2015 - 21:45
Is niemand verbaasd dat de laatste zin wel een vraagteken heeft en die daarvoor niet?
Nee, ik begreep het. (Denk ik?) De HP vraagt zich af hoe haar tante (schijnbaar) gelukkig kon zijn terwijl ze toch ook alleen was. Ik haal eruit dat de HP een vergelijking met zichzelf trekt omdat ze ook alleen is maar zij is niet gelukkig. De laatste zin heeft wel een vraagteken omdat dat haar grootste vraag is. Of zit ik ernaast?

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 30 oktober 2015 - 14:48
@schrijvenmaar, ik was slordig en las over het wel of niet-gebruik van de vraagteken heen. Ik las @Marietje hierover, wat is jouw uitleg? Ik denk dat je excuus plausibel is door het als ondefinieerbaar gezellig neer te zetten. Zelf zal ik het niet zeggen of schrijven omdat je naar mijn gevoel deze prachtproducten dan als 'minder' wegzet. Vind het fijn dat ik kritisch mag zijn en blijven. :nod:

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 31 oktober 2015 - 10:01
Schrijvenmaar, Omdat er geen vraagteken staat achter "waarom genoot je eigenlijk zo" , las ik er zelf afgunst in. Had daar een vraagteken gestaan dan had ik dat gevoel niet gehad, dan had ik nieuwsgierigheid geproefd i.p.v. afgunst. Of het zo bedoeld is door jou weet ik niet, maar zo heb ik het ervaren.

Profile picture for user Leonardo Pisano

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo Pisano 31 oktober 2015 - 21:15
@schrijvenmaar - met genoegen gelezen. De verbitterde eenzaamheid van de nicht show je heel goed. Ik vind de verkleinwoorden hier functioneel. Het eenpersoonsfeestje vind ik subliem gevonden (al mag het pleonasmische "klein" wat mij betreft worden geschrapt).

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 31 oktober 2015 - 23:45
@Marietje, Wilemina en Mili: het hoe gelukkig te zijn in je eentje is idd de ware vraag voor de hp, waarom ik het vraagteken plaatste, al is het feit dat tante alleen was niet echt een vraag. Het weglaten van het andere vraagteken gaf het voor mij een vaag gevoel van verwijt, maar afgunst is natuurlijk het juiste woord, al had ik het niet verzonnen. Wat dat betreft dank voor de reacties waaruit blijkt dat mijn idee weldegelijk overkwam. Ik twijfel alleen nog steeds of het officieel kan, een zin met vraagwoord beginnen zonder vraagteken. @leonardo: Fijn je weer te zien. Ik geloof dat je gelijk hebt wat betreft 'klein' (hoewel ik twijfel aan het pleonastische - ik acht mensen zeker in staat tot zo niet grote, dan toch grootse eenpersoonsfeestjes (en nee, die zou ik geen feesten noemen, ze zijn per slot van rekening maar voor een persoon)). Heb jij toevallig een mening over de mogelijkheid een vraagzin als niet vraagzin te schrijven?

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Annemieke Brink 1 november 2015 - 10:07
Potdorie. Had ik met een heel verhaal gereageerd en loopt vervolgens Sol vast. Bah. Maar ja. De strekking van mijn reactie. Is een vraag in een monoloog altijd een gesloten vraag? Tenslotte is een monoloog, en zeker een innerlijke, niet interactief. Een gesloten vraag hoeft volgens mij geen vraagteken als afsluiting. Mogelijk beredeneer ik nu volledig de verkeerde kant op om het ontbreken van een vraagteken te verdedigen. Waarom weet ik niet. Overigens twijfel ik aan het geluk van een eenpersoonsfeestje met kaas en port. Maar dat was de bedoeling toch?

Profile picture for user Leonardo Pisano

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo Pisano 1 november 2015 - 11:29
@leonardo: [...] Heb jij toevallig een mening over de mogelijkheid een vraagzin als niet vraagzin te schrijven?
Ja, maar of het toevallig is, waag ik te betwijfelen. Over vragen kan een boek worden geschreven. Hier staat wel wat basis https://nl.wikipedia.org/wiki/Vraag_(taal) Even kort door de bocht ... Bij een vraagzin gaat de toon aan het einde (meestal althans) omhoog. Er zijn gevallen waarin je dezelfde zin als een vraag kan brengen of als een soort constatering, of een neutrale zelfreflectie. Vergelijk: - Wat zullen we vandaag eens eten? [stem gaat omhoog bij 'eten'] - [Laat me eens denken]Wat zullen we vandaag eens eten. [geen hogere toon bij 'eten'] Ben je wel goed bij je hoofd? [stem gaat omhoog bij 'hoofd'] >> drukt verbijsetring uit. Ben je wel goed bij je hoofd. [stem gaat niet omhoog bij 'hoofd'] >> een constatering, een beledigende zekerheid. Je hebt ook vragen die wel als vraag worden gesteld maar waarop geen antwoord wordt verwacht (sarcasme/ironie: Jij bent zeker zelf wereldkampioen?] of een retorische vraag [Is de Paus katholiek?] Soms herhaalt de antwoordende partij de vraag zonder vraagintonatie, vaak met het doel tijd te winnen alvorens antwoord te geven. [Of ik een bestseller heb geschreven?]

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach E… 1 november 2015 - 21:46
Een heerlijke innerlijke monoloog met kaasjes, bonbons en port. De gedachten springen en gaan van de ene associatie naar de andere zoals dat in werkelijkheid ook gaat. Subtiel hoe je mij als lezer laat voelen hoe alleen de hoofdpersoon leeft, alweer een jaar zonder Arie. En het verschil met tante die ook alleen was maar op een andere wijze in het leven stond.