#71 Niemandsland

Je laatste zin zorgde voor een speurtocht op Internet. Het verhaal van Werther is tragisch. Ik ben blij dat dit verhaal beter afloopt. :thumbsup:

mark70, 18e eeuwse romantiek, mag best :)

Je laatste zin zorgde voor een speurtocht op Internet. Het verhaal van Werther is tragisch. Ik ben blij dat dit verhaal beter afloopt. :thumbsup:

Leuk dat je het verhaal van Goethe over de jonge Werther bent gaan opzoeken Anne. :)

mark70, 18e eeuwse romantiek, mag best :)

Helemaal mee eens janpmeijers. In deze tijd van Lexa en Tinder is er helemaal niets mis met een beetje ouderwetse romantiek... ;)

heerlijk sfeervol, zinnelijk romantisch, ik weet niet helemaal hoe ik je verhaal wil noemen, maar ik las het graag

heerlijk sfeervol, zinnelijk romantisch, ik weet niet helemaal hoe ik je verhaal wil noemen, maar ik las het graag

Dankjewel!

Romantisch stukje maar ik blijf mezelf afvragen hoe de huid op de omschreven plaatsen van structuur verandert? Overgangsplekjes? Heeft ze een huidziekte? Wees de deken voor mijn botten? En zijn huid dan? Lekker stel samen! :confused: ( Misschien dat hierom mijn man mij niet romantisch vindt? :p ) Origineel dat je inspeelt op een bestaand boek. :thumbsup:

Romantisch stukje maar ik blijf mezelf afvragen hoe de huid op de omschreven plaatsen van structuur verandert? Overgangsplekjes? Heeft ze een huidziekte? Wees de deken voor mijn botten? En zijn huid dan? Lekker stel samen! :confused: ( Misschien dat hierom mijn man mij niet romantisch vindt? :p ) Origineel dat je inspeelt op een bestaand boek. :thumbsup:

Bedankt voor je feedback Marietje. Hoe dat voelt? Ik zou bijna zeggen: sluit je ogen en voel zelf eens op je eigen lichaam. Er zijn verschillen. Misschien zijn ze subtiel, maar draait de liefde niet vaak om subtiliteiten? Het personage uit mijn verhaal is zo verliefd dat hij het liefst zou samensmelten met het lichaam van zijn geliefde: een huid, een set met botten, een ziel en een groot rood kloppend hart... En het oordeel over jouw eigen romantische inborst laat ik maar aan jouw man over ;)

Meer feedback op mijn verhaal is welkom :)

Leuk bedacht, een topografische beschrijving van haar huid en strelende wandelingen over toppen en door dalen van haar lichaam. De laatste alinea zou ik deels tussen aanhalingstekens zetten, het zijn immers uitspraken: 'Ik kruip onder je huid en blijf vannacht', en 'Wees de deken voor mijn botten', met die zinnen had hij haar zover gekregen dat hij bij haar mocht blijven slapen vannacht. De laatste zin vind ik niet passend. Je refereert aan 'Die Leiden des jungen Werthers' van Goethe. Niet iedereen zal dat verhaal kennen, maar dat is mijn bezwaar niet. Het is een heel andere geschiedenis dan die jij hier in enkele zinnen weergeeft. Van drama is hier geen sprake. Laat het verhaal eindigen met het eigentijdse 'Eindelijk'.

Leuk bedacht, een topografische beschrijving van haar huid en strelende wandelingen over toppen en door dalen van haar lichaam. De laatste alinea zou ik deels tussen aanhalingstekens zetten, het zijn immers uitspraken: 'Ik kruip onder je huid en blijf vannacht', en 'Wees de deken voor mijn botten', met die zinnen had hij haar zover gekregen dat hij bij haar mocht blijven slapen vannacht. De laatste zin vind ik niet passend. Je refereert aan 'Die Leiden des jungen Werthers' van Goethe. Niet iedereen zal dat verhaal kennen, maar dat is mijn bezwaar niet. Het is een heel andere geschiedenis dan die jij hier in enkele zinnen weergeeft. Van drama is hier geen sprake. Laat het verhaal eindigen met het eigentijdse 'Eindelijk'.

Hallo Dos, bedankt voor je uitgebreide feedback. Over de aanhalingstekens twijfelde ik omdat het geen dialoog is dat op het moment van handeling plaatsvindt. Ik begrijp wat je zegt over de verwijzing naar 'Werther'. Ik vond het wel grappig om op die manier aan te sluiten op de ietwat romantische toon van mijn stukje.

Zonder de verwijzing naar Werther, kan ik de zinnen waarmee hij zijn plekje in bed verovert niet waarderen; ze zijn mij te gezocht, te gedragen, te overdreven, te ik weet niet wat, maar door zichzelf een jonge-niet-Werther te maken passen ze bij het personage. Hij is het Werther-type, hij is per definitie vol drama.

Zonder de verwijzing naar Werther, kan ik de zinnen waarmee hij zijn plekje in bed verovert niet waarderen; ze zijn mij te gezocht, te gedragen, te overdreven, te ik weet niet wat, maar door zichzelf een jonge-niet-Werther te maken passen ze bij het personage. Hij is het Werther-type, hij is per definitie vol drama.

Dat heb je mooi gezegd Schrijvenmaar :)