Geen afbeelding
Turtle

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#69 Vrij

 7 oktober 2015 - 16:48
Bart peuterde de SOS-armband los terwijl hij door de schuifdeuren naar buiten liep. Een stevige herfstwind blies hem in het gezicht. Hij merkte het niet. De muur waar hij tegen aan liep, was er net nog niet en perste alle lucht uit zijn longen. Dat merkte hij wel. “Kun je niet uitkijken!” De grote kerel keek hem aan. Hij rook niet naar herfst en zeker niet naar de klinische lucht van binnen. Hijgend deed Bart een stap achteruit en mompelde iets van een verontschuldiging. “Loser!” riep de man hem na. Maar Bart hoorde hem al niet meer. Hij liep naar de gracht. Nog steeds gefocust op zijn armband. Dit was de laatste dag dat hij het ellendige ding had gedragen. “Waarom draag je altijd dat armbandje?” “Waarom heb je geen rijbewijs?” “Reis je echt alleen maar met het openbaar vervoer?” “Heb je die baan niet gekregen, omdat ze je armband zagen?” Ze zagen niet mijn armband, ze zagen mijn handboeien. Hij smeet zijn handboeien met al zijn kracht weg en schreeuwde het uit toen ze in het water verdwenen. “U bent epilepsie-vrij”, had de neuroloog in het ziekenhuis net gezegd.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2015 - 8:31
Dag Turtle, Ik vind het een mooi verhaal. Hier wordt met recht gesproken over een bevrijding. Heb jij veel schrijfervaring? Wat mij opvalt is dat je zinnen maakt als: Een stevige herfstwind blies hem in het gezicht. Of dat fout is weet ik niet, maar het schept op een of andere manier afstand van het verhaal. Ik zou zeggen: zijn gezicht. Je zou de zin daarna erbij kunnen plakken door een komma te plaatsen. - Een stevige herfstwind blies in zijn gezicht, hij merkte er niets van. Naar mijn idee staan er meer van dat soort zinnen in. Let op: Ik ben niet bepaald een spellings- en taalmens. Misschien denken de meer theoretisch onderlegde medeforummers hier anders over. Ik ben benieuwd naar meer reacties op dit verhaal. Een aangename schrijfstijl heb je wel. Graag gelezen.

Geen afbeelding
Turtle

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2015 - 8:57
Dag Turtle, Ik vind het een mooi verhaal. Hier wordt met recht gesproken over een bevrijding. Heb jij veel schrijfervaring? Wat mij opvalt is dat je zinnen maakt als: Een stevige herfstwind blies hem in het gezicht. Of dat fout is weet ik niet, maar het schept op een of andere manier afstand van het verhaal. Ik zou zeggen: zijn gezicht. Je zou de zin daarna erbij kunnen plakken door een komma te plaatsen. - Een stevige herfstwind blies in zijn gezicht, hij merkte er niets van. Naar mijn idee staan er meer van dat soort zinnen in. Let op: Ik ben niet bepaald een spellings- en taalmens. Misschien denken de meer theoretisch onderlegde medeforummers hier anders over. Ik ben benieuwd naar meer reacties op dit verhaal. Een aangename schrijfstijl heb je wel. Graag gelezen.
Annemiek, dank voor je reactie. Ik heb niet veel schrijfervaring en ik ben blij met elke opbouwende kritiek.

Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 9:32
Ik kom er niet helemaal in.. en ik weet niet precies waar dat door komt. Het belang van de armband en de noodzaak deze af te doen maak je heel duidelijk.... de botsing met die man en het naroepen leidt me af en ik snap het ook niet helemaal in dit verband. De opluchting aan het eind is wel weer heel voelbaar.. Ik wordt een beetje heen en weer geslingerd....

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 10:42
De muur waar hij tegen aan liep, was er net nog niet en perste alle lucht uit zijn longen. Dat merkte hij wel.
Ik heb je verhaal nog een keer herlezen, nadat ik een eerdere poging was afgehaakt. De zin die ik hierboven citeer voegt denk ik niet zo veel toe en brengt de lezer gelijk aan het begin van je verhaal in verwarring. Ik neem aan dat je hiermee de botsing met de man beschrijft? Zonder deze zin vertel je een mooi verhaal en vind ik het verband tussen de sos-armband en de handboeien goed gevonden.

Geen afbeelding
Turtle

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 17:15
@Nnyceway, @Resa, Ik heb geprobeerd in de botsing de benauwdheid en de frustratie van Bart weer te geven. Dat is duidelijk niet gelukt. Dank voor jullie commentaar.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 18:44
@Turtle, ik weet niet of je er veel aan hebt; ik onderschrijf de fb van @Annemieke en @nyceway. Ik denk dat je subtieler te werk kunt gaan. Doe een appel op de beleving van je lezers. Peuteren, botsen, persen, hijgen, het is te expliciet. (typo: tegenaan)

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 9 oktober 2015 - 19:11
Ik ben het met de opmerkingen van de andere lezers eens. Eerst dacht ik dat het over een vluchteling ging die een armbandje droeg en dat hij daar zo zat van was dat hij zich in de gracht wilde verdrinken. De handboeien zullen niet letterlijk bedoeld worden. Of? Hoewel ik het verhaal wat verwarrend vond, intrigeerde het me wel.

Geen afbeelding
Turtle

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 19:48
@Turtle, ik weet niet of je er veel aan hebt; ik onderschrijf de fb van @Annemieke en @nyceway. Ik denk dat je subtieler te werk kunt gaan. Doe een appel op de beleving van je lezers. Peuteren, botsen, persen, hijgen, het is te expliciet. (typo: tegenaan)
Dank je voor je commentaar. Ik ga hier zeker wat mee doen.

Geen afbeelding
Turtle

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2015 - 19:54
Ik ben het met de opmerkingen van de andere lezers eens. Eerst dacht ik dat het over een vluchteling ging die een armbandje droeg en dat hij daar zo zat van was dat hij zich in de gracht wilde verdrinken. De handboeien zullen niet letterlijk bedoeld worden. Of? Hoewel ik het verhaal wat verwarrend vond, intrigeerde het me wel.
De hoofdpersoon was in zekere mate een vluchteling. Hij probeerde te vluchten voor zijn eigen aandoening. Hij ervoer zijn aandoening als een steen om zijn nek en is daar nu van verlost. De handboeien zijn dus figuurlijk. Dank voor je commentaar.

Geen afbeelding
Eline77

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2015 - 11:15
Mooie beschrijving van een bevrijdende ervaring! Naar mijn idee zou je de helft vd eerste zin kunnen verplaatsen (Bart peuterde de SOS-armband los) en deze aan het einde kunnen verwerken in wat er daar al staat. Dan wek je nieuwsgierigheid op naar waar de hp mee bezig is. Waarom heeft hij geen aandacht voor de blazende wind en voor de man tegen wie hij oploopt? Langzaam laat je dit dan stukje bij beetje zien. Verder herhaal je vaak woorden en stukjes zin. Misschien kun je door andere woorden te gebruiken meer variatie aanbrengen? Dat is een kwestie van smaak denk ik.

Geen afbeelding
Tearz

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2015 - 15:22
Ik kan me vinden in de feedback van Eline77. Als ik binnenkom bij een zin waar ik niet zoveel mee kan (in dit geval de SOS-armband) dan wekt dat bij mij een soort weerstand op. Nou is dat heel persoonlijk waarschijnlijk, maar door aan het begin het vager te houden waarom hij zo afwezig is zoals Eline aangeeft bouw je wel spanning op en word je als lezer nieuwsgierig. Hopelijk kun je wat met alle feedback die je krijgt. Welkom in ieder geval op het forum :)